آنچه که به هنگام دیدن مبتلایا‌ن و بلازدگا‌ن گفته می‌شود
ترمذی بطریق حسن از ابوهریره روایت کرده است که پیامبرصگفت: «من رأى مبتلى فقال الحمد لله الذی عافانی مما ابتلاك به، وفضلنی على كثیر ممن خلق تفضیلا، لم یصبه ذلك البلاء»«هرکس مبتلا به آفتی را، دید و گفت: ستایش خدائی را که به من عافیت و سلامتی داد و ازآنچه که تو بدان مبتلا هستی مرا سالم نگاه داشت و مرا بر بسیاری از مخلوقات برتری بخشید. آن آفت و بلا به وی نمی‌رسد». نووی‌گفته است: این ذکر را باید آهسته بگوید، بگونه‌ای که شخص مبتلا نشنود، مبادا شخص مبتلا رنجیده‌گردد. مگر اینکه آفت شخص مبتلا، عصیان و گناه باشد، که در آن صورت شنیدن وی اشکالی ندارد، مگر اینکه‌گمان مفسده‌ای درکار باشد.