مواقیت: میعادگاههای زمانی و مکانی حج
مواقیت جمع میقات و مقصود میعادگاه زمانی و مکانی حج است.
مواقیت زمانی حج: اوقات و زمانهائی که اعمال حج باید تنها در آن اوقات انجام و آغاز گیرد، تا صحیح و معتبر باشد. که خداوند درباره آنها فرموده است:
﴿۞یَسَۡٔلُونَكَ عَنِ ٱلۡأَهِلَّةِۖ قُلۡ هِیَ مَوَٰقِیتُ لِلنَّاسِ وَٱلۡحَجِّۗ﴾[البقرة: ۱۸۹]. «ای محمدص درباره ماههای نو که در زیادت و نقصان است از تو سئوال میکنند»،که به چه حکمت کوچک و بزرگ میشوند. بگو این اختلاف بدانجهت است که کارهای دینی و دنیوی خود را با آن تنظیم کنند از قبیل مدت اجل دیون و عقود و شناخت عده زنان و بیان اوقات حج و زکات و روزه و امثال آن. و ﴿ٱلۡحَجُّ أَشۡهُرٞ مَّعۡلُومَٰتٞۚ﴾[البقرة: ۱۹۷]. یعنی اعمال حج تنها در ماههای معینی صورت میگیرد و باجماع علما شوال و ذوالقعده از ماههای حج میباشند و اختلاف است در اینکه تمام ماه ذیالحجه از جمله ماههای حج است یا فقط ده روز اول آن؟.
بنابر رأی ابن عمر و ابن عباس و ابن مسعود و حنفیها و شافعی و احمد، فقط ده روز اول ذیالحجه، جزو ماههای حج است و براًی مالک تمام ذیالحجه جزء ماههای حج است. که ابن حزم آن را ترجیح داده است زیرا خداوند گفته است: ﴿ٱلۡحَجُّ أَشۡهُرٞ مَّعۡلُومَٰتٞۚ﴾[البقرة: ۱۹۷]. دو ماه و نیم نمیشود «اشهر» و جمع در عربی بر کمتر از سه اطلق نمیشود. به علاوه رمی جمرات از جمله اعمال حج است و در روز ١٣ ذیالحجه انجام میگیرد و طواف الافاضه درهمه ماه ذیالحجه صحیح است. و هیچکس در آن اختلاف ندارد پس ماههای حج -مواقیت زمانی حج- سه ماهه شوال و ذوالقعده و ذوالحجه میباشند نتیجه اختلاف درباره اعمال حج که بعد از قربانی انجام میگیرد، ظاهر میشود. بنا بر رای کسانی که فقط دهه اول ماه ذیالحجه را جزو ماههای حج میدانند، اگر کسی یک عمل حج را بعد ازدهم ذیالحجه انجام دهد باید برای تاخیر آن عمل، فدیه دهد و برای کسانی که همه ماه ذیالحجه را جزو ماههای حج میدانند، فدیه لازم نیست.