۲- استمناء
بدون شک استمناء مرد با دست خود است از جمله اعمالی است که با ادب و اخلاق شایسته انسان منافات دارد و بسیار تحقیرآمیز است. فقهای اسلام درباره حکم آن اختلاف دارند.گروهی بطور مطلق آن را حرام می‌دانند.
گروهی‌دیگر می‌گویند در بعضی حالات حرام و در بعضی اوقات و اجب است و گروهی دیگر آن را مکروه دانستهاند.
گروه اول که آن را حرام دانستهاند عبارتند از مالکیه و شافعیه و زیدیه. و دلیل آن‌ها اینست که می‌گویند: که خداوند دستور داده است مردان آلت تناسلی خویش را حفظ‌کنند و بکار نگیرند مگر نسبت بهمسر شرعی یا «ملک یمین». هرگاه مرد از این دو حالت‌گذشت و استمناء کرد از آنچه که خداوند برایش حلال‌کرده است تجاوز نموده و مرتکب حرام شده است خداوند می‌فرماید: ﴿وَٱلَّذِینَ هُمۡ لِفُرُوجِهِمۡ حَٰفِظُونَ٥ إِلَّا عَلَىٰٓ أَزۡوَٰجِهِمۡ أَوۡ مَا مَلَكَتۡ أَیۡمَٰنُهُمۡ فَإِنَّهُمۡ غَیۡرُ مَلُومِینَ٦ فَمَنِ ٱبۡتَغَىٰ وَرَآءَ ذَٰلِكَ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡعَادُونَ٧﴾[المؤمنون: ۵-۷] . «و آن‌ها که دامان خود را (فرج خویش را) از آلودگی به بی‌عفتی حفظ می‌کنند مگر برزنان شرعی خود و کنیزان خود که دراین‌کارشان مورد ملامت قرار نمی‌گیرند (یعنی تنها آمیزش جنسی با همسران خود و کنیزان‌شان دارند که در بهره‌گیری از آن‌ها ملامت نمی‌شوند). و هرکس غیر از این دو طریق را طلب‌کند تجاوزگر است».
اماگروهی‌که‌گفته‌اند در بعضی حالات استمناء حرام و در بعضی حالات دیگر و اجب است این‌ها علمای حنفی هستندکه می‌گویند: درحالاتی که مرد ترس و خوف ارتکاب زنا دارد اگر به استمناء مبادرت نکند، بنا بقاعده ارتکاب اخف الضررین ارتکاب ضررکمتر -استمناء و اجب می‌شود. و هرگاه استمناء برای جلب شهوت و برانگیختن آن باشد حرام است. و گفته‌اند هرگاه شهوت برکسی غلبه کند و همسری یا کنیزی پش او نباشد، جایز است که بقصد تسکین شهوت استمناء کند .
اما علمای حنبلی گفته‌اند: استمناء حرام است مگر این‌کسی از ترس ارتکاب زنا بدان مبادرت‌کند در حالی زن یاکنیزی نداشته و قادر به ازدواج نباشد در این حال استمناء برای او اشکالی ندارد.
اما ابن حزم استمناء را مکروه و ناپسند می‌داند و می‌گوید:گناهی ندارد. چون تماس به آلت تناسلی با دست چپ باجماع امت مباح است و در حال استمناء چیزی اضافه بر مباح انجام نداده جز تلاش برای انزال منی. و انزال منی هم حرام نیست چون خداوند حرام‌ها را بیان فرموده است: ﴿وَقَدۡ فَصَّلَ لَكُم مَّا حَرَّمَ عَلَیۡكُمۡ﴾[الأنعام: ۱۱۹]. «براستی خداوند به تفصیل چیزهائی را که بر شما حرام‌کرده بیان‌کرده است».و استمناء جزو چیزهایی نیست که خداوند حرمت آن را بیان‌کرده باشد پس بدلیل ﴿خَلَقَ لَكُم مَّا فِی ٱلۡأَرۡضِ جَمِیعٗا﴾[البقرة: ۲۹]. «تمام آنچه در زمین است (غیر ازآنچه حرمت آن را بیان‌کرده است) برای شما آفریده است».و گفته: بدین جهت استمناء مکروه است چون مکارم اخلاق و فضایل نیست. و برای ما روایت شده که گروهی آن را مکروه و گروهی آن را مباح می‌دانند: ازجمله ابن عمرو عطاء آن را مکروه و ابن عباس و حسن بصری و بعضی از بزرگان و تابعین آن را مباح دانستهاند. حسن (بصری) گفته است که در غزوات این عمل را انجام می‌دادند. مجاهد گفته:
گذشتگان برای حفظ عفت به جوانان خود می‌گفتندکه استمناء‌کنند. حکم زن در مورد استمناء مانند مرد است یعنی اگر زن نیز با دست خود استمناء کند نیز همین حکم را دارد».
٣-سحاق: مساحقه
مساحقه باتفاق علما حرام است. چون احمد و مسلم و ابوداود و ترمذی روایت کرده‌اند که پیامبرصفرمود: «لا ینظر الرجل إلى عورة الرجل، ولا المرأة إلى عورة المرأة، ولا یفضی الرجل إلى الرجل فی ثوب واحد، ولا تفضی المرأة إلى المرأة فی الثوب الواحد»«نباید مرد به عورت مرد بنگرد و نباید زن به عورت زن بنگرد و نباید مردی با مردی دیگر در یک جامه با هم جمع شوند و نباید زنی با زن دیگر در یک جامه و احد باشند یعنی نباید بدن و جسم آن‌ها با هم تماس و اصطکاک داشته باشد».
بدیهی است که مساحقه مباشرت و تماس بدنی دو زن است بدون اینکه دخولی صورت گیرد پس چون دخول صورت نمی‌گیرد مساحقه موجب تعزیر است نه حد همانگونه که مردی با زنی تماس جسمی برقرار کند بدون اینکه عمل جنسی و دخولی صورت گیرد و جماعی و اقع شود.