گروهی درقطع یا زخمی کردن اندام شخصی با هم اشتراک دارند
علمای حنابله بر آن هستندکه اگر جماعتی با هم در قطع عضوی یا در ایجاد جراحتی، شرکت داشتند، موجب قصاص است اگر افعال همه آن‌ها مشخص باشد برهمه آن‌ها قصاص و اجب است، چون از حضرت علی روایت شده که دو نفرپیش او شهادت دادند، برشخصی که مرتکب دزدی شده بود لذا حضرت علی دست او را قطع کرد سپس مردی دیگر آمد آن دو گواه گفتند ما اشتباه کردیم اینست دزد و درباره اولی دچار اشتباه شدیم. حضرت علی‌گواهی و شهادت‌شان را بر علیه مرد دوم رد کرد و خونبهای دست بریده آن شخص را نیز از آنان گرفت و گفت: اگر می‌دانستم که درگواهی دادن بدروغ بر علیه او تعمد داشتید و از روی عمد این‌کار راکرده‌اید دست هر دوی شما را قطع می‌کردم.
واگر افعال این جماعت متفرق باشد، یا هریک ازگوشه‌ای این اندام را قطع‌کرده است، در این صورت برآنان قصاص نیست. امام شافعی و امام مالک‌گفته‌اند تا آنجا که ممکن باشد از این جماعت قصاص می‌شود و اندام‌شان قطع میگردد و در جراحت و زخم هم از آنان قصاص می‌شود ، همانگونه که اگر در قتل نفسی با هم شریک باشند، همه‌شان‌کشته می‌شوند بجای او. علمای حنفیه و ظاهریه گفته‌اند دو دست برای یک دست قطع نمی‌شود، هرگاه دو نفر دست یک نفررا قطع‌کردند برهیچکدام قصاص نیست بلکه باید هر یک نصف دیه و خونبها را بدهد.