نگاه به نا‌مزد تا چه حد مجاز است؟
جمهور علما گویند، خواستگار تنها می‌تواند به چهره و کف دستان زن مورد نظرش نگاه کند، چون ازنگاه بر چهره زیبائی و زشتی او پدیدارمی‌شود و از نگاه بر کف دستان نرمی و خشونت اندام او معلوم میگردد.
داود ظاهری‌گفته است، او مجاز است که بتمام اندام او نگاه‌کند. اوزاعی‌گوید: تنها مجاز است، به اندام‌های‌گوشتین او بنگرد. در احادیث مشخص نشده است که بکدام اندام‌ها بنگرد، بلکه بطور مطلق از آن سخن رفته تا شخص بگونه‌ای به وی بنگرد، که مقصود خویش را حاصل کند و نتیجه مطلوب بگیرد. بدلیل اینکه عبدالرزاق و سعید بن منصور گفته‌اند: عمر بن خطاب ام‌کلثوم را از علی ابن ابی‌طالب خواستگاری نمود و علی گفت او کوچک است، من او را پیش تو می‌فرستم اگر بدان راضی شدی، او زن تو باشد، سپس ام‌کلثوم را پیش او فرستاد و عمر به ساق پای او نگاه کرد، و دامن او را بالا زد، ام‌کلثوم گفت: اگر امیر مومنان نبودی آنچنان بر چهره‌ات سیلی می‌نواختم که چشمانت کور شود.
هرگاه خواستگار بزنی نگاه کرد و او را نپسندید باید خاموش شود و سکوت پیشه کند و چیزی نگوید تا زن را نیازارد و او را نرنجاند، چون شاید این زن که مورد پسند او نیست، دیگران او را بپسندند.