فقه السنه

شهادت و گواهی

شهادت از مشاهده و معاینه آمده است چون ‌گواه و شاهد از چیزی خبر می‌دهد که دیده و مشاهده و معاینه کرده و از اطلاع و آگاهی خودش با لفظ «‌اشهد= گواهی می‌دهم» یا «شهدت= خود آن را دیدم» خبر می‌دهد. برخی ‌گفته‌اند شهادت از اشهاد بمعنی اعلام و دانستن آمده است‌: ﴿شَهِدَ ٱللَّهُ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ﴾[آل عمران: ۱۸]. «خداوند می‌داند که بغیر از او الهی نیست»کسی که شهادت را ادا می‌کند و بار شهادت را بدوش می‌کشد چیزی را می‌داند که دیگری نمی‌داند.