پرداخت زکات از اموال کودک و دیوانه
اگر اموال کودک و دیوانه به حد نصاب برسد بر و لی و سرپرست آن‌ها و اجب است که زکات را از اموال آن‌ها بیرون‌کند و پرداخت نماید. عمرو بن شعیب از پدرش و او ازجدش و او از عبدالله بن عمرو روایت‌کرده است که پیامبرصفرمود: «من ولی یتیما له مال فلیتجر له ولا یتركه حتى تأكله الصدقة»«هرکس سرپرست یتیمی باشدکه مالی دارد، برایش تجارت‌کند و نگذاردکه صدقه و زکات اموال او را بخورد= یعنی بر اثر پرداخت‌کاهش یابد». اسناد این حدیث ضعیف است. حافظ گفته است: امام شافعی نیز حدیث مرسلی راگواه این حدیث قرار داده است و با مفهوم عام احادیث دیگر درباره و جوب زکات آن را تاکیدکرده است و آن را قبول دارد.
حضرت عایشه زکات اموال یتیمانی که تحت سرپرستی او بودند، پرداخت می‌کرد. ترمذی می‌گوید: رای اهل علم در این باره مختلف است. گروهی از یاران پیامبرصاز جمله عمر، علی، عایشه و ابن عمر می‌گویند زکات اموال یتیمان باید پرداخت گردد. و رای مالک و شافعی و احمد و اسحاق نیز چنین است. و گروهی گفته‌اند: در اموال یتیمان زکات نیست و رای سفیان و ابن المبارک نیز چنین میباشد.