آیا هر و قت نام پیامبرصبرده شد گفتن صلاة و سلام بر وی و اجب است؟
گروهی ازعلما گویند هر و قت نام پیامبرصذکر شد گفتن صلاة و سلام بروی و اجب است از جمله آنان طحاوی و حلیمی میباشند که با حدیث حسنی که ترمذی روایت کرده است استدلال‌کرده‌اندکه از ابوهریره روایت است که پیامبرصگفت: «رغم أنف رجل ذكرت عنده فلم یصل علی، ورغم أنف رجل دخل علیه شهر رمضان ثم انسلخ قبل ان یغفر له، ورغم أنف رجل ادرك عنده أبواه الكبر فلم یدخلاه الجنة» «خواربادکسی که درنزد او نام من برده می‌شود و اوبرمن صلاة و سلام نمی‌فرستد. خواربادکسی که درماه رمضان بطاعت خدا نپردازد تاگناهانش آمرزیده شود، یعنی از این فرصت استفاده نکند. خوار بادکسی که پدر و مادرش نزد او به پیری رسیده‌اند و لی او بوسیله آنان به بهشت نمی‌رود یعنی از این فرصت استفاده نمی‌کند که بدانان خدمت نماید و این خدمت سبب بهشت رفتن او باشد». و همچنین به حدیث ابوذر استدلال کرده‌اند که گفت: پیامبرصفرمود: «إن أبخل الناس من ذكرت عنده فلم یصل علی» «براستی بخیل‌ترین‌کس، آنست که پیش او نام من برده شود، و او بر من صلاة نفرستد».
گروهی‌گفته‌اند که در یک مجلس فقط یک بار و اجب است که اگر نام پیامبرصبرده شد بروی صلاة و سلام فرستاد و دفعات دیگردرهمان مجلس و اجب نیست، بلکه مستحب و پسندیده است. زیرا ابوهریره‌گفت: پیامبرصفرموذ: «ما جلس قوم مجلسا لم یذكروا الله فیه ولم یصلوا على نبیهم إلا كان علیهم ترة یوم القیامة، فان شاء عذبهم، وان شاء غفر لهم» «هر قومی اگر در مجلسی بنشینند و در آن مجلس، یاد خدا نکنند و بر پیامبرشان صلاة نفرستند و درود نگویند، برایشان نقصی است در روز قیامت که اگر خدا خواست، آنان را می‌بخشد و اگرنخواست، نمی‌بخشد یعنی ممکن است خداوند این بی‌توجهی آنان را ببخشد و ممکن است که نبخشد». بروایت ترمذی که آن را حسن دانسته است.
مستحب و پسندیده است که در حین نوشتن، هرگاه نام پیامبرصذکر شد، که صلاة و سلام را بر او نوشت
علما مستحب می‌دانندکه هروقت نام پیامبرصنوشته شد، صلاة و سلام بر او نیز نوشته شود، و لی در این باره حدیث صحیحی که بتوان بدان استدلال‌کرد، نیامده است. خطیب بغدادی‌گفت: من بخط امام احمد بن حنبل دیده‌ام، که در بسیاری ازنوشته‌ها، پهلوی نام محمدصصلاة و سلام را ننوشته است و گفته‌اندکه هروقت درنوشتن بنام محمدصمی‌رسید شفاهاً صلاة و سلام را می‌گفت بدون این که آن را بنویسد.