چیزهائی‌که شرع از آن‌ها سکوت کرده است
چیزهائی که شرع از آن‌ها سکوت کرده و نصی درباره حرمت آن‌ها نداریم حلال هستند، برابر قاعده کلی و مورد اتفاق که اصل درهمه چیز مباح بودن آن است تا زمانی که دلیلی بر حرام بودن آن اقامه نشود، و این قاعده کلی اصلی است از اصول مسلمه اسلام. و نصوص فراوانی داریم که این قاعده را ثابت می‌کند، از جمله قول خداوند تعالی:
۱- ﴿هُوَ ٱلَّذِی خَلَقَ لَكُم مَّا فِی ٱلۡأَرۡضِ جَمِیعٗا﴾[البقرة: ۲۹]. «او خدائی است که همه آنچه که در زمین است بسود شما آفریده است».
۲- دارقطنی از ابوثعلبه روایت کرده است که پیامبرصگفت: «إن الله فرض فرائض فلا تضیعوها، وحد حدودا فلا تعتدوها، وسكت عن أشیاء رحمة لكم غیر نسیان فلا تبحثوا عنها»«بیگمان خداوند چیزهائی را بر شما فرض‌کرده است، آن‌ها را انجام دهید و ضایع مگردانید و چیزهائی را حرام کرده است و حدودی را مشخص نموده است از آن‌ها تجاوز نکنید و با آن‌ها مخالفت نورزید و از چیزهائی سکوت کرده است که بخاطر مهر و شفقت نسبت بشما است نه از روی فراموشی و نسیان، پس درباره آن‌ها جستجو نکنید و بچون و چرا نپردازید».
۳- از سلمان فارسی روایت است که از پیامبرصدر‌باره روغن و پنیر و پوست سوال شد پیامبرصگفت: «الحلال ما أحله الله فی كتابه، والحرام ما حرمه الله فی كتابه، وما سكت عنه فهو مما عفا لكم»«حلال آنست که خداوند آن را در قرآن حلال فرموده است و حرام آنست که خداوند آن را در کتاب خود حرام کرده است و آنچه را که از آن سکوت کرده است از چیزهائی است که بنفع شما از آن عفو کرده است». ابن ماجه و ترمذی آن را نقل کرده‌اند و ترمذی گفته است این حدیث غریب است و تنها آن را از این طریق می‌شناسیم و حاکم نیز آن را بعنوان شاهد در مستدرک آورده است.
۴- بخاری و مسلم از سعد بن و قاص روایت کرده‌اند که پیامبرصگفت: «إن أعظم المسلمین فی المسلمین جرما، من سأل عن شئ لم یحرم على الناس فحرم من أجل مسألته»«بیگمان بزرگترین گناهکار در میان مسلمانان کسی است که درباره چیزی سوال کند که بر مردم حرام نشده است و لی بعلت سوال او حرام شده باشد یعنی مسکوت عنه بوده و پس از سوال او حرمت آن چیز بیان شده است که اگر او سوال نمی‌کرد همانطور مسکوت می‌ماند».
۵- از ابوالدرداء روایت شده که پیامبرصگفت: «ما أحل الله فی كتابه فهو حلال، وما حرم فهو حرام وما سكت عنه فهو عفو، فاقبلوا من الله عافیته فإن الله لم یكن لینسى شیئا». «هر آنچه را که خداوند در کتاب خود قرآن حلال کرده است حلال است و هر آنچه را که حرام کرده است حرام میباشد و هر آنچه را که از آن سکوت کرده است مورد عفو و گذشت و او غافل نیست».
سپس این آیه را خواند: ﴿وَمَا كَانَ رَبُّكَ نَسِیّٗا٦٤﴾[مریم: ۶۴]. «و خدای تو هیچ چیزی را فراموش نمی‌کند».بزار آن را با سند صحیح بیرون آورده و حاکم نیز آن را صحیح دانسته است.