ذکر خدا همه فرمان برداری‌ها را دربر می‌گیرد -همه طاعات ذکرند -
سعید بن جبیرگفته است: هرکس بهر نحوی طاعت و فرمان خدا را انجام داده باشد، ذکر او را کرده است. بعضی از گذشتگان این عام را خاص تلقی‌کرده و گفته‌اند مراد بعضی از انواع ذکر است. از جمله عطاء که‌گفته است مجالس ذکر یعنی مجالسی که آنجا سخن ازحلال و حرام می‌رود. و ازچگونگی بیع و شری و داد و ستد و نمازوروزه و نکاح و طلاق و حج و امثال آن بحث می‌شود.
قرطبی‌گفته است: مراد ازمجلس ذکر، مجلس علم و سخن ازکلام خدا و سنت رسول خدا و اخبار سلف صالح و کلام پیشوایان‌گذشته و پارسایان، به دوراز ریا و بدعت و مقاصد پست و آز و طمع میباشد.