فروختن خرمای رطب و نوبر به خرمای خشک و رسیده
فروختن خرمای رطب به خرمای خشک جایز نیست، مگر برای اهل عرایا که فقراء و بینوایانی هستندکه درخت خرما ندارند، آنان می‌توانند رطب را از صاحب درخت بخرند و آن را روی درخت معامله کنند و بخورند و آن را به خرمای خشک تخمین بزنند و بگویند این مقدار رطب که روی درخت است در برابرآن مقدار خرمای خشک از آن ما باشد.
مالک و ابوداود از سعد بن ابی‌وقاص روایت کرده‌اند که پیامبرصدر‌باره فروختن رطب به خرمای خشک مورد سوال و اقع شد. او فرموده آیا خرمای رطب چون خشک شودکاهش می‌یابد یا خیر؟گفتند: آری. پس از آن نهی‌کرد. بخاری و مسلم بروایت ابن عمر گفته‌اند: که پیامبرصاز «مزابنه» یعنی فروختن میوه سر درختی خرماهای باغ خود را دربرابر مقدار پیمانه مشخصی از خرمای خشک، نهی فرمودند و همچنین از فروش انگور سردرختی تاکستان به مویز و کشمش از روی پیمانه مشخص نیز نهی فرمودند و اگر کشت باشد آن را در برابر پیمانه مشخص از طعام و خوراکی بفروشد از آن هم نهی کرد.
بخاری بروایت زید بن ثابت گفت: که پیامبرصبیع عرایا یعنی فروختن خرمای رطب به محتاجان در برابر خرمای خشک تخمین شده و پیمانه معین را، مباح و مجاز فرموده‌اند.