نفقه زنی که در عده است
باتفاق همه فقها، زن مطلقه‌ای که طلاقش رجعی باشد مستحق دریافت نفقه و حق سکنی است. و درباره زنی که طلاقش بتی و قطعی است، اختلاف‌کرده‌اند: امام ابوحنیفه می‌گوید: او نیز مستحق نفقه و حق سکونت میباشد، چون او نیز مکلف است که ایام عده را درمنزل زناشوئی خویش سپری‌کند، پس بخاطرحق شوهربر وی حبس شده است، بنابر این نفقه‌اش و اجب میباشد و این نفقه از و قت و قوع طلاق بدهی و دین صحیح بحساب میآید. و نیازی به تراضی طرفین یا حکم قاضی ندارد. و تبرئه از این دین و قتی حاصل می‌شودکه اداء و پرداخت‌گردد یا آزاد شود امام احمدگفته: چنین زنی مستحق نفقه و حق سکونت نیست چون فاطمه دختر قیس‌گفت: شوهرش او را طلاق بتی داده بود و پیامبرصبه وی گفت: «لیس لك علیه نفقة» «تو بر وی نفقه‌ای نداری». امام شافعی و امام مالک‌گفته‌اند: در هر حالتی او حق سکونت دارد، و لی حق نفقه ندارد، مگر اینکه حامله باشد، چون عایشه و سعید ابن المسیب حدیث فاطمه دختر قیس را بر وی انکارکرده‌اند.
امام مالک‌گفته است: از ابن شهاب شنیدم که می‌گفت: "زنی که طلاق بتی داده شده است نباید از منزل خود خارج شود تا اینکه عده‌اش پایان می‌یابد. و او حق نفقه ندارد، مگر اینکه حامله باشد.که در صورت حامله بودن تا و ضع حمل باید نفقه وی داده شود. سپس‌گفت: و این رای ما است.