فقه السنه

میراث مفقود

دو چیز به میراث مفقود تعلق می‌گیرد: زیرا شخص مفقود یا از وی ار‌ث می‌برند و یا او و ارث است و ارث می‌برد در حالتی که او مورث باشد و از او ارث ببرند، در این صورت مال او همچنان در ملک او باقی می‌ماند و در میان و ارثان و و رثه او تقسیم نمی‌شود تا زمانی که مرگ او محقق شود و یا قاضی حکم به مرگ و ی‌کند. پس اگرمعلوم شد که زنده است مال خود را می‌گیرد. و اگر مرگ او محقق شد و یا قاضی به مرگ وی حکم ‌کرد کسانی از او ارث می‌برندکه به هنگام مرگ ا‌و یا بعد از حکم قاضی به مرگ او، و ارث به حساب می‌آیند. و کسی یا کسانی که پیش از آن و قت مرده‌اند و یاکسانی که بعد از آن و قت صاحب ارث می‌شوند چون مانع ارث نبردنشان زایل شده است مانند و ارثی که بعد از آن و قت اسلام آورده است‌، این دسته هردو از او ارث نمی‌برند. و این و قتی است که حکم به مرگ وی بزمان پیش از صدور حکم نسبت داده نشود، در این صورت‌کسی که درآن و قت پیش از صدور حکم و ارث محسوب می‌شده‌، ارث می‌برد.

و اما حالت دوم که مفقود خود و ارث از دیگری باشد، در این صورت سهم الارث او از ترکه میت نگه داشته می‌شود، که پس ازصدور حکم به مرگ و ی‌، سهم الارث او به و ارثان میت برمی‌گردد.

و قانون احوال شخصیه مصر نیز این موضوع را پذیرفته است که در ماده ٤٥ چنین آمده است‌: «سهم الارث مفقود از ترکه مورث مرده متوقف می‌شود تا زمانی که حال او روشن‌گردد، اگر پیدا شدکه زنده است‌، سهم خود را که محفوظ است می‌گیرد و اگر به مرگ او حکم صادر شد، سهم‌الارث او به و ارثان میت در هنگام مرگش برگردانده می‌شود».

و اگر بعد ازصدور حکم به مرگ و ی‌، پیدا شدکه زنده است‌، سهم‌الارث خود را که در دست و رثه باقیمانده است‌، پس می‌گیرد .