حقوق مشترک بین زوجین
۱- حلال بودن معاشرت و آمیزش زناشوئی و برخور داری و لذت جوئی زوجین ازهمدیگر. و این عمل، حق مشترک هر دوی آن‌ها است، هرچه برای شوهر از زنش حلال باشد همان چیز برای زن نیز از شوهرش حلال است. این برخورداری و تمتع حق هر دوی آن‌ها است و جز با مشارکت و تفاهم هردو حاصل نمی‌شود و ممکن نیست که برای یکی حاصل شود و برای دیگری حاصل نشود.
۲- حرمت مصاهره -حرام بودن از راه دامادی - یعنی زوجه بر پدران و اجداد و فرزندان و فرزندان فرزندان شوهرش، حرام میگردد، همانگونه که، مادران و دختران و فرزندان فرزندان زن، بر شوهرش حرام میگردد.
۳- ثبوث توارث بین زوجین بمجرد اتمام صیغه عقد نکاح. چنانچه بعد ازاتمام صیغه عقد یکی از آن دو بمیرد و لو اینکه همبستری و آمیزش صورت نگرفته باشد، دیگری از وی ارث می‌برد.
۴- ثبوت نسب برای فرزندی که متولد می‌شود، از جانب پدرکه صاحب بستر میباشد.
۵- معاشرت و رفتار نیکو: بر هر دوی زوجین و اجب است که معاشرت نیکو با هم داشته باشند تا در آرامش و سلامتی زندگی کنند. خداوند می‌فر‌ماید: ﴿وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ﴾[النساء: ۱۹]. «با ز‌نانتان به نیکوئی معاشرت و رفتار کنید».