خلعی که بین و لی زن صغیره و شوهرش و اقع می‌شود
هرگاه خلع بین و لی زن صغیره و شوهرش و اقع شود، بدینگونه که شوهر به پدر زن بگوید: «خلعت بنتك على مهرها»«دخترت را در برابر پس دادن مهریه‌اش خلع کردم». یا بگوید: دخترت را در برابرفلان مبلغ ازمال او، خلع کردم و پدرش عوض و بدل خلع را تضمین نکند و تنها بگوید:قبلت، طلقت، دراین صورت زن و پدرش ملزم بپرداخت مال به شوهر نیستند. لیکن طلاق و اقع می‌شود، چون طلاق معلق است بقبول و قبول و اقع، شده است، بدیهی است که پدراهلیت قبول را دارد، پس طلاق و اقع می‌شود.
اما اینکه زن ملزم بپرداخت مال نیست، برای اینست که اهلیت ملزم بودن تبرعات را ندارد. اما اینکه پدرش ملزم بپرداخت مال نیست، برای اینست که آن را تضمین نکرده است و آن را بعهده نگرفته است. و قتی‌کسی ملتزم چیزی نشده باشد بر وی الزامی نیست. لذا اگرآن را تضمین‌کند ملزم بپرداخت آن میباشد.
برخی‌گفته‌اند: در این حال طلاق و اقع نمی‌شود چون معلق علیه قبول پرداخت بدل است، نه قبول تنها. چون آن صورت تحقق نیافته است پس معلق نیز تحقق نمی‌یابد و این قول ظاهر میباشد، لیکن بقول اول عمل می‌شود.