اخطا‌ر به روزه خواران در ماه رمضان
۱- از ابن عباس روایت است که پیامبرصگفت: «عرى الاسلام، وقواعد الدین ثلاثة، علیهن أسس الاسلام، من ترك واحدة منهن، فهو بها كافر حلال الدم: شهادة أن لا إله إلا الله، والصلاة المكتوبة، وصوم رمضان»«دستگیره محکم و قابل اطمینان اسلام و زیربنای دین، سه چیز است که پایه‌های اسلام بر آن‌ها استوار است. هرکس یکی از آن‌ها را ترک کند، به کفر وی می‌انجامد، که خونش حلال است: گواهی بوحدانیت الله، نمازهای فریضه، و روزه ماه رمضان». بروایت ابویعلی و دیلمی و ذهبی آن را «صحیح» دانسته است.
۲- از ابوهریره روایت است که پیامبرصگفت: «من أفطر یوما من رمضان، فی غیر رخصة رخصها الله له لم یقض عنه صیام الدهر كله، وإن صامه»«هرکس یک روز در ماه رمضان بدون عذر و رخصت شرعی، روزه را بخورد، اگر همه روزگار روزه باشد نمی‌تواند پاداش آن را جبران‌کند». بروایت ابوداود و ابن ماجه و ترمذی.
بخاری از ابوهریره بطریق مرفوع نقل‌کرده است: «هرکس در ماه رمضان بدون عذر و بیماری روزهای را بخورد، اگر تمام روزگار روزه باشد، نمی‌تواند جای آن را بگیرد و پاداش آن را جبران نماید«. و ابن مسعود نیز آن را گفته است. ذهبی‌گفته است: به نزد مومنان ثابت شده است: «هرکس بدون بیماری روزه رمضان را بخورد، او از زنا کار و دائم الخمر بدتر است. بلکه گروهی در مسلمان بودن روزه خوار، در شک میباشند و او را زندیق و مرتد می‌پندارند».