نذر یک عبادت باستانی است
خداوند از قول مادر حضرت مریم، ذکر کرده است که نذ‌رکرد، آنچه که در شکمش دارد نذر خدمت الله باشد ﴿إِذۡ قَالَتِ ٱمۡرَأَتُ عِمۡرَٰنَ رَبِّ إِنِّی نَذَرۡتُ لَكَ مَا فِی بَطۡنِی مُحَرَّرٗا فَتَقَبَّلۡ مِنِّیٓۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلسَّمِیعُ ٱلۡعَلِیمُ٣٥﴾[آل عمران: ۳۵]. «موقعی که زوجه عمران می‌گفت: ای پروردگارا من بحقیقت نذر نمودم برای تو آنچه که در شکم دارم (پسری که) محرر و خالص برای خدمت بیت‌المقدس باشد، پس بپذیر از من این نذر را محققا تو شنوای دانائی».و خداوند به مریم امر می‌کند:
﴿فَكُلِی وَٱشۡرَبِی وَقَرِّی عَیۡنٗاۖ فَإِمَّا تَرَیِنَّ مِنَ ٱلۡبَشَرِ أَحَدٗا فَقُولِیٓ إِنِّی نَذَرۡتُ لِلرَّحۡمَٰنِ صَوۡمٗا فَلَنۡ أُكَلِّمَ ٱلۡیَوۡمَ إِنسِیّٗا٢٦﴾[مریم: ۲۶]. «پس اگر کسی را از بشر دیدی، بگو همانا با خدای خود نذر کرده‌ام که ساکت باشم، پس امروز با هیچکس سخن نخواهم‌گفت».