فایده
در «مغنی» گفته است: هرگاه کسی هردو نماز را بصورت جمع در و قت اولی (بصورت جمع تقدیم) خواند، سپس بعد از فراغت از هردو نماز و پیش از دخول و قت دومی، عذر بر طرف گردید، نمازش درست و صحیح است، و لازم نیست نماز دوم را در و قت مقرر بخواند. چون نمازش را بطور صحیح خوانده و برائت ذمه پیدا کرده و دیگر مشغول الذمه نیست. و بعلاوه درحال داشتن عذر فرض خود را انجام داده و با زوال عذر آن نماز باطل نمی‌گردد، بهمانگونه که اگر کسی تیمم کرد و نمازش را خواند و بعد از فراغت از نماز آب پیدا شد، نمازش صحیح و اعاده آن لازم نیست.