۴- شهید را غسل نمی‌دهند
شهید مسلمانی است که در جنگ بدست کافران کشته می‌شود. او را غسل نمی‌دهند، حتی اگر جنب نیز بوده باشد. او را در جامه‌اش که برای کفن کردن مناسب باشد،کفن می‌کنند. اگر جامه‌اش برای تکفین‌کفایت نکند، پارچه دیگری بدان می‌افزایند و اگر جامه‌اش بیشتر ازکفن سنتی باشد، قسمت اضافی آن را می‌گیرند. اورا همانگونه که آغشته بخون است، تدفین می‌کنند و نباید او را شست، امام احمد روایت کرده است که پیامبرصگفته است:«لا تغسلوهم فإن كل جرح، أو كل دم یفوح مسكا یوم القیامة»«شهیدان را غسل مدهید، زیرا هرزخمی یا هر خونی از آنان در روز قیامت بوی مشک می‌دهد».
پیامبرصدستور داد که شهدای «احد» را آغشته بخون دفن‌کنند و آنان را غسل ندادند و بر آنان نماز نخواند. امام شافعی گفته است: شاید غسل ندادن و نماز نخواندن بر شهداء، بدان‌جهت باشد تا آنان آغشته بخون خود خدا را ملاقات‌کنند.
زیرا در حدیث آمده است که بوی خون شهیدان، همچون بوی مشک ناب است. چون خداوند برایشان ارج و ارزش قایل است. لذا نیازی به نماز ندارند، و در ضمن کار مسلمانان نیز آسان می‌شود چون ممکن است درمیان‌شان زخمیان بوده و نگران برگشتن دشمن نیز باشند و زخمیان هم امیدوار باشندکه زودتر به خانواده خویش بپیوندند و ممکن است خانواده‌شان نیز چنین انتظاری داشته باشند.
بعضی‌گفته‌اند بدین جهت بر شهید نماز خوانده نمی‌شودکه نماز بر میت خوانده می‌شود و حال آنکه شهید زنده است. یا اینکه نماز برمیت شفاعت است برای او، و حال آنکه شهیدان بی‌نیاز از شفاعت هستند و آنان خود برای دیگران شفاعت می‌کنند.