عقیقه
عقیقه ذبیحه‌ای است که برای نوزاد و بجای او ذبح می‌شود. صاحب مختار الصحاح گوید: عقیقه و عقه بکسر÷بمعنی موئی است که بهنگام و لادت نوزاد انسان و حیوان بر بدن او است و گوسفندی که برای نوزاد و بجای او در نخستین هفته و لادتش ذبح می‌شود بدان نامیده شده است.
عقیقه سنت موکده‌ست حتی اگر پدر تنگ دست هم باشد. پیامبرصو یارانش برای فرزندان‌شان عقیقه کرده‌اند. صاحبان سنن روایت کرده‌اند که پیامبرصبرای هریک از حسن و حسین فرزندان علی بن ابی‌طالب قوچی عقیقه کرد و لیث و داود ظاهری عقیقه را و اجب می‌دانند. احکام عقیقه چون احکام قربانی است مگر اینکه در عقیقه مشارکت جایز نیست.