خواندن قنوت در نمازهای پنجگانه (فرض)
در و قت پیش آمد حوادث ناگوار، در نمازهای پنجگانه شبانه روزی شرعا می‌توان قنوت را خواند. از ابن عباس روایت است که: پیامبرصیک ماه پشت سر هم، در نمازهای ظهر و عصر و مغرب و عشاء و صبح و قتیکه در رکعت آخر به: «سمع الله لمن حمده»می‌رسید، بر علیه قبایل «رعل» و «ذکوان» و «عصیه» از بنی‌سلیـم دعا می‌کرد و مامومین پشت سر ایشان «آمین» می‌گفتند به روایت ابوداود. احمد بر آن افزوده است: پیامبرصگروهی را به میان ایشان گسیل داشته بود تا آنان را به اسلام دعوت کنند، و لی آن‌ها را کشتند. عکرمه گفته است: این پیش آمد، کلید سنت خواندن قنوت بود. ابوهریره گفته است: پیامبرصهرگاه می‌خواست بر علیه کسی یا بنفع کسی دعا کند، بعد از رکوع (رکعت آخر) قنوت می‌خواند. و چه بسا پس از گفتن: «سمع الله لمن حمده ربنا ولك الحمد»می‌فرمود: «اللهم أنج الولید بن الولید، وسلمة بن هشام، وعیاش بن أبی ربیعة، والمستضعفین من المؤمنین. اللهم اشدد وطأتك على مضر واجعلها علیهم سنین كسنی یوسف»«خداوندا و لید... و ... و مسلمانان مستضعف را رهائی بخش (و آنان را از شر مشرکین نجات ده)، خداوندا بر «مضر» سخت بگیر و آنان را به چنان قحط سالی‌ها و خشک سالی‌‌هائی گرفتار کن که در زمان (حضرت) یوسف روی داد». ابوهریره می‌گوید: آن را در بعضی از نمازهایش با صدای آشکار می‌گفت، و در نماز صبح درباره دو قبیله از قبایل عرب فرموده: «اللهم ألعن فلانا وفلانا»، تا اینکه خداوند فرمود: «لیس لك من الامر شئ أو یتوب علیهم أو یعذبهم فإنهم» «(خداوند خطاب به پیامبر گرامیشصمی‌فرماید:) کارهای آفریدگان من بدست تو نیست، و ظیفه تو اجرای دستورات من و ابلاغ آن است و تـو بـاید به دستورات من رفتار کنی، داوری درباره آن‌ها تنها بدست من است و برحسب اراده خویش درباره آنان داوری و حکم خواهم کرد، یا توبه آنان را می‌پذیرم یا آنان را در دنیا یا در آخرت به عذاب مبتلا خواهـم کرد، بی‌گمان آنان ستمکارند» . به روایت احمد و بخاری.