وصیت
وصیت بمعنی پیوستن است چون و صیت‌کننده و موصی آنچه را که در زندگیش وجود دارد ببعد ازمرگش پیوند می‌دهد.
و دراصطلاح شریعت اسلامی آنست که انسان مالی یا و امی یا منفعتی و سودی را بغیر خود هبه کند و ببخشد، بشرط اینکه شخصی که برایش وصیت و توصیه شده است بعد از مرگ و صیت‌کننده، مالک آن مال یا و ام یا منفعت شود.
بعضی درتعریف وصیت گفته‌اند: تملیکی است بطریق تبرع و خیریه و مضاف ببعد از مرگ یعنی‌کسی‌کسی دیگررا بعد از مرگ خود مالک چیزی بسازد. و از این‌جا فرق بین هبه و وصیت ظاهر می‌شو، که مالکیت در هبه فوراً ثابت می‌شود، و لی مالکیت مستفاد از وصیت و توصیه، بعد از مرگ بخشنده و و صیت‌کننده، ثابت می‌شود. و از طرف دیگر هبه تنها در اصل مال و اعیان تحقق می‌پذیرد، در حالیکه وصیت در عین مال و و ام و منفعت نیز تحقق می‌پذیرد.