نذر مشروط و نذر غیر مشروط
نذرگاهی مشروط و گاهی غیرمشروط است. اول: نذر مشروط عبارت است از ملتزم شدن به قربتی و عادتی بهنگام پیش آمدن نعمتی یا دفع مصیبتی و عذابی مانند اینکه بگوید: اگر خداوند بیمارم را شفا داد، بر من باشد که سه روز روزه بگیرم یا ده نفر مستمند را اطعام کنم یا اگر خداوند آرزویم را تحقق بخشید، بر من باد که چنین و چنان کنم و اگر مطلوب حاصل شود، لازم است که به نذر خویش و فا کند. دوم: نذر مطلق که نذر می‌کند بر من باد که دو رکعت نماز بخوانم، بدون اینکه آن را بچیزی ببندد و و فای بدینگونه نذرها لازم است، چون حدیث نبوی: «من نذر أن یطیع الله فلیطعه»شامل آن می‌شود.