فقه السنه

۶-۵-۴- قی و ادرار و مدفوع آدمی

پلیدی این سه چیز مورد اتفاق همه است‌، اما قی‌ اگر اندک باشد، مورد عفو و اقع شده و در تطهیر و پاک ‌کردن ادرار بچه‌ای‌ که طعام و خوراکی غیر از شیر نمی‌خورد، تخفیف داده شده است‌، و در تطهیر آن با پاشیدن آب بر آن‌، اکتفا می‌شود نه شستن آن‌. و دلیل آن حدیثی است‌ که از ام قیسل‌نقل شده است‌ که‌: «او به حضور پیامبر رفت و پسرش را که هنوز خوراک نمی‌خورد، با خود برد و پسرش در آغوش پیامبر بود، که ادرار کرد، پیامبرصآب خواست و بر روی لباس خود، آب پاشید و آن را نشست». این حدیث مورد اتفاق همه‌ی محدثین است‌. از علیسروایت شده‌ که ‌گفته: «قال رسول اللهص(بول الغلام ینضح علیه، وبول الجاریة یغسل)»«‌رسول خداصفرمود: بر ادرار پسر آب پاشیده می‌شود و ادرار دختر شسته می‌شود». قتاده ‌گفته است‌ که این و قتی است‌ که به غیر از شیر، خوراک نخورند، اما اگر خوراک بخورند هردو را باید شست‌. متن این حدیث از امام احمد است و اصحاب سنن بجز نسائی همه این حدیث را روایت ‌کرده‌اند. حافظ درکتاب «الفتح» گفته است‌: اسناد این حدیث «صحیح» است‌، آب پاشیدن و قتی صحیح است‌ که بچه تنها شیر بخورد، اما و قتی که بعنوان تغذیه خوراک بخورد، بدون خلاف باید آن را شست‌. شاید سبب رخصت اکتفا، به پاشیدن آب‌، آن باشد، ‌که‌، مردم به‌ کودکان علاقه دارند و آن‌ها را فراوان بغل می‌کنند، چنانچه هر بار، آن را بشویند موجب مشقت و دشوار می‌گردد، لذا آن تخفیف داده شده است‌.