فقه السنه

قضای سنت ظهر چون فوت گردد

از عایشه روایت است ‌که‌: پیامبرصاگر چهار رکعت پیش از ظهر را نمی‌خواند، آن‌ها را بعد از نماز ظهر‌ «قضا» می‌کرد. ترمذی آن را بصورت «‌حسن غریب» روایت کرده است‌. ابن ماجه نیز از عایشه روایت ‌کرده است‌ که ‌گفته است‌: «پیامبرصهرگاه چهار رکعت پیش از نماز ظهرش فوت می‌شد (‌قضای‌) آن‌ها را بعد از دو رکعت سنت بعد از ظهر بجای می‌آورد».

تا اینجا سخن از قضای سنت راتبه پیش از ظهر بود، و اما در ‌باره قضای سنت راتبه بعد از ظهر احمد از ام سلمه روایت ‌کرده است‌ که ‌گفته: «پیامبرصنماز ظهر را خواند، سپس مالی را پیش او آوردند، ایشان نشستند و به تقسیم آن بین مردم مشغول شدند تا اینکه موذن اذان عصر را گفت‌، آنگاه نماز عصر را گزاردند، سپس سوی من آمد، چه نوبه من بود، و دو رکعت‌ کوتاه خواند. گفتیم‌: ای رسول خدا این دو رکعت چه بود؟ به تو دستور داده شده است که آن‌ها را بخوانی‌؟ فرمود: نخیر، این‌ها همان دو رکعتی بود که همواره بعد از نماز ظهر می‌خواندم‌، و لی امروز تقسیم این اموال مرا بخود مشغول داشت تا اینکه موذن اذان عصر راگفت‌، دوست نداشتم آن‌ها را ترک‌کنم». به روایت بخاری و مسلم و ابوداود و لی متن ابوداود با این متن تفاوت دارد.