صید= شکار
صید عبارت است از شکار کردن حیوان حلال گوشت، که طبیعتاً و حشی است و بر آن قدرت و دست یابی نیست.
حکم صید آنست که خداوند آن را مباح کرده است: ﴿وَإِذَا حَلَلۡتُمۡ فَٱصۡطَادُواْۚ﴾[المائدة: ۲]. «هرگاه از احرام بیرون آمدید صید کردن برای شما مانعی ندارد».همه انواع صید مباح است، بجز صید سرزمین حرم که از سرزمین حرم در باب حج از آن سخن رفت. و صید دریائی در هر حالی جائزاست و همچنین صید خشکی مگر در حال احرام خداوند می‌فرماید: ﴿أُحِلَّ لَكُمۡ صَیۡدُ ٱلۡبَحۡرِ وَطَعَامُهُۥ مَتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِلسَّیَّارَةِۖ وَحُرِّمَ عَلَیۡكُمۡ صَیۡدُ ٱلۡبَرِّ مَا دُمۡتُمۡ حُرُمٗاۗ﴾[المائدة: ۹۶]. «صید و خوراک دریا برای شما حلال گردید تا شما و مسافران از آن بهرمند شوید و لی تا و قتی که محرم هستید و در احرام می‌باشید شکار حیوانات خشکی بر شما حرام است».