طلاق نزد یهودیان
آنچه که در شریعت یهود تدوین گردیده و بدان عمل میشود، آنست که طلاق بدون عذر و سبب مباح است، مانند اینکه مرد بخواهد با زن زیباتر از زن خود ازدواج کند، پس مباح است که برای این کار، زن خود را طلاق دهد، لیکن طلاق بدون عذر نیکو و پسندیده نیست. عذرهایی که مجوز طلاق میتواند و اقع شود بنظر و رای آنان دو قسم است:
۱- عیوب جسمانی: مانند چشم درد و بیماریهای چشم، و لوچی، و بوی بد دهان، و بیرون آمدن پشت یا سینه -حدب -و لنگی، و نازائی.
۲- عیوب اخلاقی: مانند و قاحت و بیشرمی، پرحرفی، بینظافتی، و بخل، و عناد، و اسراف، و آزمندی، و شکم باره، و پر اشتها و علاقمند به خوراکیها و تفاخر به باطل و فخر فروش، و زنا که نیرومندترین عذر است نزد آنان که اشاعه آن کافی است اگرچه به ثبوت هم نرسیده باشد]اینها بود عذرهایی که مرد میتواند بدانها متوسل شود -و اما زن حق ندارد خواهان طلاق باشد اگرچه همه این عیوب در شوهرش بوده و زناکاری او به ثبوت رسیده باشد.