بیع و فروش کسی که مضطر و ناچار است
گاهی پیش میآید که انسان ناچار است برای بازپرداخت دیون و بدهی‌های خود یا برای ضروریات زندگی، تمام یا قسمتی ازمایملک خود را به کمتر از قیمت و اقعی بفروشد. این‌گونه عقود جایز است، و لی کراهت دارد و فسخ نمی‌شود ازنظر شرع و پسندیده است در این گونه موارد به شخص مضطر کمک و مساعدت کرده شود یا به وی و امی پرداخت گردد، تا از این تنگنا خارج شود. از مرد گمنام و ابی‌داود روایت شده که پیرمردی از بنی تمیم گفت: علی بن ابی‌طالب درخطابه‌ای به ماگفت: «روزگار سختی برمردم میآید، که ثروتمندان برمال خود دندان می‌فشارند و از مال خود بکسی کمک نمی‌کنند، در حالیکه بدانان چنین امر نشده است». و خداوند می‌فرماید: ﴿وَلَا تَنسَوُاْ ٱلۡفَضۡلَ بَیۡنَكُمۡۚ﴾[البقرة: ۲۳۷]. «احسان و بخـشش بین خویش را فراموش مکنید».با کسانی که مضطرند، عقد بیع صورت می‌گیرد، و لی پیامبر صاز بیع مضطر و بیع غرر و ضرر و زیان و فریب و فروش میوه پیش از آنکه رسیده شود؛ نهی فرموده است.