ادای فریضه حج با مال حرام
برای اکثر علما، انجام فریضه حج با مال حرام موجب سقوط فریضه حج است و کفایت می‌کند، اگرچه او با این عملش مرتکب گناه شده است. امام احمد گفته است: موجب سقوط فرض نمی‌شود و اصح آنست، زیرا در حدیث صحیح آمده است: «إن الله طیب لا یقبل إلا طیبا»«خداوند پاک است و جز پاک را نمی‌پذیرد». ابوهریره گوید: پیامبرصگفت: «إذا خرج الحاج حاجا بنفقة طیبة ، ووضع رجله فی الغرز فنادى: لبیك اللهم ناداه مناد من السماء: لبیك وسعدیك زادك حلال، وراحلتك حلال وحجك مبرور غیر مأزور وإذاخرج بالنفقة الخبیثة فوضع رجله فی الغرز، فنادى: لبیك، ناداه مناد من السماء: لالبیك ولاسعد یك، زادك حرام، ونفقتك حرام، وحجك مأزور غیر مأجور»«هرگاه کسی با نفقه و هزینه حلال بقصد سفر حج بیرون آمد و پا برکاب نهاد و گفت: خداوندا بخدمت تو می‌آیم -اینک بخدمت تو آمدم- ندائی از آسمان میآید: حج تو مقبول است و دعایت مستجاب. توشه‌ات حلال و و سیله سفرت حلال و حجت مقبول و گناهانت مغفور است و هرگاه کسی با هزینه حرام بقصد حج بیرون آمد و پایش برکاب نهاد و گفت: اینک خدایا به خدمت آمدم. ندائی از آسمان میآید که آمدن تو مقبول نیست و تو خوش‌بخت نیستی، توشه‌ات حرام و هزینه‌ات حرام و حج توگناهان را نمی‌زداید و مزدی و اجری بر آن نداری». منذری گفت: طبرانی آن را در اوسط روایت کرده و اصفهانی آن را از قول اسلم مولای عمر بن خطاب، بصورت مرسل و مختصر آورده است.