۵- اقسام نمازهای سنت
نماز سنت، به سنت مطلق و سنت مقید تقسیم می‌شود:
۱- در نماز سنت مطلق، تنها به نیت و قصد خواندن نماز اکتفا می‌شود. نووی گفته است: چون کسی به نماز سنت شروع کرد و عدد خاصی در نظر نداشت، می‌تواند بعد از یک رکعت سلام دهد یا آن را به دو رکعت یا سه رکعت یا یکصد رکعت یا هزار یا هر اندازه که دلش بخواهد، افزایش دهد. چنانچه نمی‌دانست چند رکعت خوانده است، سپس سلام داد، نمازش صحیح است و در آن خلاف نیست، یاران ما بر آن اتفاق نظر دارند، و امام شافعی نیز در املای خویش چنین گفته است. بیهقی با اسناد خود روایت کرده است که: ابوذر رکعت‌های فراوانی گزارد، چون سلام داد احنف بن قیس از او سوال کرد: آیا می‌دانی که رکعت‌های این نماز شما زوج بود یا فرد؟ او گفت: اگر من ندانم مهم نیست، چون بی‌گمان خداوند آن را می‌داند، او در حالیکه می‌گریست، می‌گفت: من از محبوب خود ابوالقاسم شنیده‌ام که می‌فرمود: «ما من عبد یسجد لله سجدة إلا رفعه الله بها درجة وحط عنه بها خطیئة»«خداوند در برابر هر سجده‌ای یک درجه مقام و متزلت بنده خود را بالا می‌برد و گناهی را از او کم می‌کند». دارمی در مسند خود آن را با سندی صحیح روایت کرده است. در سند وی تنها یک مرد هست که در عدالت او اختلاف دارند.
۲- نماز سنت مقید، نمازهای سنت «راتبه» صبح و ظهر و عصر و مغرب و عشاء و غیر از آن‌ها را نیز شامل می‌شود بشرح زیر میباشند، سنتهای راتبه یا موکده، همواره پیامبرصبر آن‌ها مواظبت می‌فرمود.