۴- قرائت قرآن در نماز سنت تراویح
درباره قرائت قرآن بعد از فاتحه در نماز تراویح، چیزی از پیامبرصروایت نشده است. گذشتگان دویست آیه می‌خواندند و از بس که قرائت را طول می‌دادند، خسته شده و بر عصای خویش تکیه می‌دادند. تا پیش از سپیده صبح از مسجد بر نمی‌گشتند و آنگاه از ترس اینکه مبادا سپیده بدمد به خادمان خود می‌گفتند که در آوردن غذای سحری شتاب بورزند. سوره بقره را در هشت رکعت می‌خواندند. چنانچه آن را در دوازده رکعت می‌خواندند، آن را تخفیف به حساب می‌آوردند. ابن قدامه گفته است که: احمد گفته: «در ماه رمضان باید قرائت را کوتاه کرد تا مردم در مشقت نیفتند، بویژه در شب‌های کوتاه». قاضی می‌گوید: مستحب است که در ماه رمضان یکبار همه قرآن را در نماز تراویح بخوانند تا مردم تمام قرآن را بشنوند و نباید امام بیش از یکبار قرآن را در نماز ختم کند مبادا مامومین در مشقت بیفتند و مراعات حال مردم بهتر است. چنانچه گروهی به قرائت بلند و طولانی راضی شدند نماز آن بهتر است. همانگونه که ابوذر گفته است: «در ماه رمضان شب آنقدر با پیامبرصنماز خواندیم تا اینکه ترسیدیم که مبادا به سحری نرسیم و قاری‌ء تا دویست آیه را می‌خواند».