عقد نکاح و ازدواج
رضایت طرفین و توافق اراده طرفین، رکن حقیقی ازدواج میباشد. اما رضایت خاطر و توافق اراده، چون از تمایلات نفسانی و درونی است و کسی بر آن اطلاع ندارد، پس بایدکلمات و عباراتی دال بر تصمیم طرفین، برایجاد پیوند زناشوئی در بین آنان درمیان باشد تا این رضایت و تمایل درونی را بیان‌کند و عبارات و جملاتی بین دوطرف ازدواج رد و بدل‌گردد. آنچه که نخست به و سیله یکی ازمتعاقدین و طرفین ازدواج ادا می‌شود و بر زبان میآید و بیانگر ایجاد پیوند زناشوئی است «ایجاب» نام داردکه می‌گویند: «انه اوجب» «او ایجاب‌کرد». و آنچه که بدنبال آن به و سیله طرف دوم ازدواج گفته می‌شود و صدور می‌یابد و بیانگر رضا و موافقت و پذیرش اوست «قبول» نام دارد. بنابراین، فقیهان می‌گویند: ارکان تشکیل دهنده ازدواج «ایجاب» و «قبول» است.