وضو
وضو عبارت است از طهارت و پاکیزگی صورت و دست و سر و یا با آب.
و مباحث آن (وضو) بشرح زیر است:
۱-دلیل مشروعیت و ضوء
مشروعیت آن به سه دلیل ثابت شده است:
اول- قرآن کریم: ﴿یَٰٓأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا قُمۡتُمۡ إِلَى ٱلصَّلَوٰةِ فَٱغۡسِلُواْ وُجُوهَكُمۡ وَأَیۡدِیَكُمۡ إِلَى ٱلۡمَرَافِقِ وَٱمۡسَحُواْ بِرُءُوسِكُمۡ وَأَرۡجُلَكُمۡ إِلَى ٱلۡكَعۡبَیۡنِۚ﴾[المائدة: ۶]. «ایکسانی که ایمان آوردهاید، هرگاه خواستید که برای ادای نماز بپا خیزید و و ضو نداشتید، صورتتان را و دستهایتان را تا آرنج بشویید و سرتان را مسح کنید و پاهایتان را تا قوزکها نیز بشوئید».
دوم- سنت نبوی: ابوهریرهسروایت کرده است که پیامبرصفرمودهاند: «لا یقبل الله صلاة أحدكم إذا أحدث حتى یتوضأ»«وقتیکه و ضو نداشتید، خداوند نماز شما را نمیپذیرد مگر اینکه و ضو بگیرید و آنوقت نماز بخوانید». شیخین و ابوداود و ترمذی آن را روایت کردهاند.
سوم- اجماع: از زمان پیامبرصتا به امروز، مسلمانان بر مشروعیت و ضو اجماع و اتفاق نظر داشتهاند. بنابر این و ضو از امور ضروری دین است (و منکر مشروعیت آن کافر است).