دلیل شرعی صحت اجاره
اجاره بدلیل قرآن‌کریم و حدیث و سنت نبوی و اجماع علما صحیح و جایز است:
۱- خداوند می‌فرماید: ﴿أَهُمۡ یَقۡسِمُونَ رَحۡمَتَ رَبِّكَۚ نَحۡنُ قَسَمۡنَا بَیۡنَهُم مَّعِیشَتَهُمۡ فِی ٱلۡحَیَوٰةِ ٱلدُّنۡیَاۚ وَرَفَعۡنَا بَعۡضَهُمۡ فَوۡقَ بَعۡضٖ دَرَجَٰتٖ لِّیَتَّخِذَ بَعۡضُهُم بَعۡضٗا سُخۡرِیّٗاۗ وَرَحۡمَتُ رَبِّكَ خَیۡرٞ مِّمَّا یَجۡمَعُونَ٣٢﴾[الزخرف: ۳۲]. «آیا گمان می‌کنندکه تقسیم رحمت خدا نبوت -بدست آنان است و این ما هستیم که زندگانی این جهان را در بین آنان تقسیم کردیم و هر چه بخواهیم به هرکس می‌دهیم و گروهی را برگروهی دیگر از حیث درجه و منزلت برتری داده‌ایم تا گروهی بتوانند گروه دیگر را به کارگری و یاری‌گری در رفع نیازهای خود بکارگیرند و نظام جامعه سامان‌گیرد براستی نبوت پروردگار تو برای محمدصبهتر از آن مال‌هائی است که جمع می‌کنند».
۲- ﴿وَإِنۡ أَرَدتُّمۡ أَن تَسۡتَرۡضِعُوٓاْ أَوۡلَٰدَكُمۡ فَلَا جُنَاحَ عَلَیۡكُمۡ إِذَا سَلَّمۡتُم مَّآ ءَاتَیۡتُم بِٱلۡمَعۡرُوفِۗ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِیرٞ٢٣٣﴾[البقرة: ۲۳۳]. «و اگر بخواهیدکه برای فرزندان‌تان دایه بگیرید برشما گناهی نیست چنانچه مبلغ مورد توافق را برابر عرف بپردازید و تقوای خدا پیشه کنید و خداوند ازآنچه می‌کنید آگاه است».
۳- ﴿قَالَتۡ إِحۡدَىٰهُمَا یَٰٓأَبَتِ ٱسۡتَ‍ٔۡجِرۡهُۖ إِنَّ خَیۡرَ مَنِ ٱسۡتَ‍ٔۡجَرۡتَ ٱلۡقَوِیُّ ٱلۡأَمِینُ٢٦ قَالَ إِنِّیٓ أُرِیدُ أَنۡ أُنكِحَكَ إِحۡدَى ٱبۡنَتَیَّ هَٰتَیۡنِ عَلَىٰٓ أَن تَأۡجُرَنِی ثَمَٰنِیَ حِجَجٖۖ فَإِنۡ أَتۡمَمۡتَ عَشۡرٗا فَمِنۡ عِندِكَۖ وَمَآ أُرِیدُ أَنۡ أَشُقَّ عَلَیۡكَۚ سَتَجِدُنِیٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّٰلِحِینَ٢٧﴾[القصص: ۲۶-۲۷]. «یکی از آن دودختر شعیب‌گفت: ای پدر او را -موسی -اجاره‌کن چه بهترکسی که به اجارت می‌گیری‌کسی باید باشد که نیرومند و قوی و با امانت باشد و او چنین است شعیب گفت: من می‌خواهم که یکی از این دو دخترانم را به زنی بتو بدهم برآنکه هشت سال در اجاره من باشی و گوسفندانم را بچرانی و اگر ده سال را باتمام رساندی آن افزونی است از جانب تو و من نمی‌خواهم که بر تو سخت بگیرم و ترا بدشواری بیندازم اگر خدا بخواهد همانا مرا ازنیک مردان می‌یابی یعنی از جمله‌کسانی که به شرط خویش و فا می‌کنند و افزون طلب نیستند».
و در حدیث نیز چنین آمده است:
۱- بخاری روایت‌کرده که پیامبرصمردی از بنی الدیل، را که نامش عبدالله بن الاریقط بود و راهنمای ماهری برد اجاره‌کرده برد.
۲- بروایت ابن ماجه آمده است که پیامبرصگفت: «أعطوا الاجیر أجره قبل أن یجف عرقه»«مزد مزدور را پیش از اینکه عرقش خشک شود بپردازید».
۳- بروایت احمد و ابوداود و نسائی ازسعد بن و قاص آمده است که «ما زمین را کرایه می‌کردیم در برابرکشتی که بر لب جوی و نهر می‌روئید پیامبرصما را ازاین عمل منع‌کرد و دستور داد مال الاجاره و حق الکرایه را طلا یا نقره بپردازیم».
۴- بروایت بخاری و مسلم از ابن عباس آمده است که پیامبرصگفت: «احتجم وأعطى الحجام أجره»«من حجامت می‌کنم و به حجام مزدش را می‌پردازم».
و امت اسلامی بر مشروعیت و شرعی بودن اجاره اجماع کرده است پس مخالفت علمائی که با این اجماع بخلاف برخاسته‌اند، اعتباری ندارد.