واجب است که اصل چیزی که عاریه گرفته شده است برگردانده شود
بر مستعیر و اجب است چیزی را که بعاریت گرفته است و از آن استفاده مباح نموده است، آن را بصاحبش برگرداند، چون خداوند می‌فرماید: ﴿إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ إِلَى أَهْلِهَا﴾[النساء: ۵۸]. «خداوند بشما امر می‌کند که امانات را به صاحبش برگردانید».
ابوهریره گرید پیامبرصگفت: «أد الامانة إلى من أئتمنك ولا تخن من خانك» «امانت را به کسی برگردان که آن را بتو به امانت سپرده و شما را امین دانسته است و خیانت مکن بکسی که نسبت به تو مرتکب خیانت شده است». این حدیث را ابوداود و ترمذی بیرون آورده و ترمذی بصحت آن رای داده و حاکم نیز آن را حسن دانسته است. بروایت ابوداود و ترمذی که آن را صحیح دانسته است از ابوامامه روایت کرده‌اندکه پیامبرصگفت: «العاریة مؤداة» «واجب است که اصل عاریه اگر مانده باشد، بصاحبش برگردانده شود بعضی‌گفته‌اند اگر تلف شود باید قیمت آن پرداخت گردد».