اجازه‌گرفتن از طلبکار برای جهاد
کسی که بدهکار است و نمی‌تواند و ام خویش را بپردازد، نمی‌تواند به طور داوطلبانه برای جهاد غیرفرضی بیرون برود مگر اینکه از طلبکار اجازه بگیرد یا چیزی را برهن وی بگذارد یا ضامن معتبری و ثروتمندی داشته باشد. امام احمد و مسلم از ابوقتاده نقل کرده‌اند، که از پیامبرصسوال‌کرد،که: آیا اگر در راه خداکشته شوم گناهانم آمرزیده می‌شود؟ پیامبرصفرمود: «نعم وأنت صابر محتسب، مقبل غیر مدبر، إلا الدین، فإن جبریل قال لی ذلك»«آری بشرط اینکه شکیبا باشید در جستجوی رضای خدا، بدین کار مبادرت‌کنید و در برابر دشمن بجنگید و نگریزید مگر از و ام که جهاد آن را از بین نمی‌برد. و این مطلب را جبریل بمن‌گفت».
کمک و یاری طلبیدن از فاجران و کافران در جهاد و جنگ در جنگ باکافران استعاونت و یاری طلبیدن از منافقین و فاسقین جائز و روا است. زیرا عبدالله بن ابی رئیس منافقان و دیگر منافقان همراه پیامبرصبرای جهاد می‌رفتند و داستان ابو محجن ثقفی که مرد شرابخواره‌ای بود و قهرمانی‌های او در جنگ با ایرانیان، مشهور است. اما درباره استعانت و یاری جستن از کافران در جنگ آراء فقهاء مختلف است، مالک و احمد گفته‌اند: جائز و روا نیست از آنان یاری جستن و بطور مطلق جائز نیست که کمک و یاری کنند. مالک گفته است: جائز است که کافران در جنگ خدمه مسلمانان باشند.
ابوحنیفه گفته است: اگر اسلام حاکم و فرمان روا باشد، استعانت جستن از کافران و کمک کردن آن‌ها بطور مطلق جائز است. اگر شرک حکم فرما باشد، این مطلب‌کراهت دارد و پسندیده نیست. امام شافعی‌گفته است این مطلب بدو شرط جائز است:
۱- در صورتیکه مسلمانان اندک باشند و مشرکان فراوان باشند، استعانت به کافران جائز است.
۲- در صورتیکه حسن رای مشرکان به اسلام و تمایل‌شان بدان احساس شود که استعانت بدانان این تمایل را درآنان بیشترمی‌کند. و لی در ازاء مشارکت‌شان در جنگ باید چیزی بدانان داده شود و درغنایم جنگی سهیم نیستند و امّا باید بدانان پاداش داده می‌شود.