ترغیب به پرداخت زکات ازطریق احا‌دیث
۱) ترمذی ازابوکبشه انصاری روایت‌کرده استکه، پیامبرصفرمود: «ثلاثة أقسم علیهن وأحدثكم حدیثا فاحفظوه: ما نقص مال من صدقة، ولا ظلم عبد مظلمة فصبر علیها إلا زاده الله بها عزا، ولا فتح عبد باب مسألة، إلا فتح الله علیه باب فقر»«من برای شما، برصحت سه چیز قسم می‌خورم و درباره آن‌ها، برایتان سخن می‌گویم، آن‌ها را حفظ‌کنید: هرگز پرداخت صدقه موجب‌کاهش و کاستی مال نمی‌شود و هرکس مورد ستم قرارگیرد، صبر و شکیبایی داشته و خود را نبازد خداوند برعزت و بزرگی وی می‌افزاید، و هرکس دری از گداپیشگی باز کند خداوند در فقر و تنگ دستی به رویش می‌گشاید».
۲) احمد و ترمذی از ابوهریره روایت کرده که ترمذی آن را تصحیح کرده است: پیامبرصفرمود: «إن اللهﻷیقبل الصدقات ویأخذها بیمینه فیربیها لاحدكم كما یربی أحدكم مهرة أو فلوه، أو فصیله حتى أن اللقمة لتصیر مثل جبل»«خداوند صدقات شما را می‌پذیرد و آن را با دست راست خود تحویل می‌گیرد، آن را پرورش و افزایش می‌دهد همانگونه که شما کره اسب خود را پرورش می‌دهید، یعنی زود بزرگ می‌شود تا جایی که ثواب یک لقمه، آنقدر بزرگ می‌شود که مثل کوه احد میگردد». و کیع گفته است که مصداق این حدیث در آیات زیر آمده است: ﴿أَلَمۡ یَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ هُوَ یَقۡبَلُ ٱلتَّوۡبَةَ عَنۡ عِبَادِهِۦ وَیَأۡخُذُ ٱلصَّدَقَٰتِ﴾[التوبة: ۱۰۴]. یعنی، «مگر نمیدانند که خداوند توبه و بازگشت بندگان خود را می‌پذیرد و صدقاتشان را قبول می‌کند، خداوند ربا را نابود و پایمال می‌کند و صدقات را افزایش می‌دهد».
۳) احمد با سندی صحیح از «انس» روایت کرده استکه: مردی از بنی‌تمیم به حضور پیامبرصآمد و گفت: ای رسول خدا، من مردی ثروتمند می‌باشم که خویشاوندان و مال و مهمانان فراوان دارم، به من بگو: چه کار کنم و چگونه مال خود را خرج و انفاق کنم؟ پیامبرصفرمود: «تخرج الزكاة من مالك فإنها طهرة تطهرك، وتصل أقرباءك وتعرف حق المسكین والجار والسائل»«زکات مالت را بیرون کن، بی‌گمان ترا از بیماری و آلودگی بخل و طمع پاک می‌گرداند، و نسبت به خویشاوندانت صله رحم بجای آور و حق مستمندان و همسایگان و کسانی که چیزی از تو می‌خواهند، بر خود بشناس و بدان که آنان بر تو حقی دارند».
۴) از حضرت عایشه روایت شده که پیامبرصفرمود: «ثلاث أحلف علیهن، لا یجعل الله من له سهم فی الاسلام كمن لا سهم له، وأسهم الاسلام ثلاثة: الصلاة، والصوم، والزكاة، ولا یتولى الله عبدا فی الدنیا فیولیه غیره یوم القیامة، ولا یحب رجل قوما إلا جعله الله معهم.والرابعة لو حلفت علیها رجوت أن لا آثم لا یستر الله عبدا فی الدنیا إلا ستره یوم القیامة»«من بر صحت سه چیز قسم می‌خورم، خداوندکسی را که در اسلام سهمی داشته باشد، او را باکسی که در اسلام سهمی ندارد، برابر نمی‌داند، سهم‌های اسلام سه چیزند: نماز، روزه و زکات. خداوند دردنیا اگر کسی را بدوستی برگزیند، اورا در قیامت به غیرخویش و اگذار نمی‌کند و هرکس‌گروهی و جماعتی را دوست داشته باشد، خداوند او را از جمله آنان به حساب می‌آورد و اگر بر چهارمی قسم بخورم، شاید قسمم درست باشد، که اگر خداوند عیوب‌کسی را در دنیا بپوشاند در قیامت نیز عیوب او را می‌پوشاند».
۵) طبرانی در «الاوسط» از جابر روایت کرده که: مردی گفت: ای رسول خدا اگر کسی زکات مال خود را پرداخت کند چه طوراست؟ پیامبرصفرمود: «من أدى زكاة ماله ذهب عنه شره»«هرکس زکات مال خود را پرداخت‌کرد ازشرو بدی‌های مال، در امان است».
۶) بخاری و مسلم از جریر بن عبدالله روایت کرده‌اند که گفت: من بر سه چیز به پیامبرصبیعت کردم: براینکه: نماز بخوانم، زکات بپردازم و نسبت به هر مسلمانی خیرخواه باشم.