وجوب حج فوری است یا اینکه تراخی در آن اشکالی ندارد
شافعی و ثوری و اوزاعی و محمد بن الحسن گفته‌اند و جوب حج بر سبیل تراخی است پس با تاخیر می‌توان آن را انجام داد یعنی همین که شرایط و جوب حاصل شد لازم نیست که فوراً انجام گردد، بلکه در هر و قت از دوره زندگی می‌توان بدان مبادرت و رز‌بد و تاخیر در آن موجب گناه نیست، مشروط برآنکه پیش از مرگ موفق به انجام آن شود زیرا پیامبرصحج را تا سال دهم به تاخیر انداخت، که در آن سال زنان خود را همراه خویش برد و بسیاری از یاران هم او را همراهی می‌کردند، با وجود اینکه حج در سال ششم هجری و اجب گردید. اگر و جوب حج برسبیل فور‌بت بود، پیامبرصآن را به تاخیر نمی‌انداخت. امام شافعی گوید: ما بدین مطلب استدلال می‌کنیم که: حج در طول زندگی یکبار و اجب است که ابتدای زمان انجام آن، زمان بلوغ و انتهای آن، پیش از مرگ است. ابوحنیفه و مالک و احمد و بعضی از یاران شافعی و ابویوسف می‌گویند، و جوب حج فوری است یعنی همین که برکسی و اجب شد، باید هرچه زودتر اقدام به انجام آن کند و تاخیر موجب گناه است. زیرا ابن عباس‌گوید: پیامبرصگفت: «من أراد الحج فلیعجل، فإنه قد یمرض المریض، وتضل الراحلة، وتكون الحاجة»«هرکس می‌خواهد حج بگزارد، شتاب کند زیرا ممکن است بیماری پیش آید یا راحله و مرکب‌گم شود، یا فقرو نیازپیش آید».
دیگران این حدیث‌ها را حمل بر ندب و سنت بودن تعجیل در انجام آن کرده‌اند که مستحب است. مکلف هر و قت توانائی انجام آن را داشت زودتر بدان مبادرت و رزد.