رد یک اعتراض و دفع یک اشکال
در المنار آمده است که عبد بن حمید و ابن جریر از مجاهد روایت‌کرده‌اند که مقصود ازفساد (درآیه ۳۳ مائده) زنا و دزدی و کشتن زنان و از بین بردن‌کشت و زرع و حیوانات است و همه این‌کارها ازجمله فساد و تباهی در روی زمین است. بعضی از فقیهان بر قول مجاهد اشکال و ارد آورده‌اند که این گناهان و مفاسد در شرع اسلام، هریک دارای عقوبت و مجازات و یژه‌ای هستند، غیر از آنچه در آیه آمده است، مثلا زنا و دزدی و قتل هریک حد و مجازات مشخصی دارند و درباره اتلاف کشت و زرع و حیوانات میزان خسارت تعیین و حاکم بر حسب اجتهاد خویش دستور تعزیر می‌دهد و کسی که مرتکب این زیان‌ها و خسارات شده است، بایستی خسارت را بپردازدکسانی که این اشکال راگرفته‌اند، متوجه نیستند که مجازات این آیه برای محاربان مفسدی است، که اطاعت اولیای امور و حکم شرعی را قبول ندارند و طغیان کرده‌اند و لی آن حدودی را که گفته‌اند، برای افراد دزد و زناکارانی است که در برابر حکم شرع منقاد و مطیع و در اختیار حکومت هستند.
و قرآن حکم آنان را بصورت اسم فاعل مفرد ذکرکرده و کسانی هستندکه بصورت انفرادی مرتکب این جنایات می‌شوند: ﴿وَٱلسَّارِقُ وَٱلسَّارِقَةُ فَٱقۡطَعُوٓاْ أَیۡدِیَهُمَا﴾[المائدة: ۳۸]. وقال: ﴿ٱلزَّانِیَةُ وَٱلزَّانِی فَٱجۡلِدُواْ كُلَّ وَٰحِدٖ مِّنۡهُمَا مِاْئَةَ جَلۡدَةٖۖ﴾[النور: ۲]. این افراد کارهای خویش را پنهانی انجام می‌دهند و آشکارا و بزور بدین فسادها اقدام نمی‌کنند، تا موجب انتشار فساد، و اقع شوند و دیگران از آنان پیروی‌کنند، و دسته و باند و گروه تشکیل نمی‌دهند، تا بزور در برابر قانون شرع، از خود دفاع‌کنند، پس این افراد گناهکارمشمول عنوان محارب با خدا و رسول خدا و مفسدین نیستند و در اینجا آنچه که مراد است اینست که افراد بایستی هردو و صف محاربت و فساد را با هم داشته باشند و هرگاه فقهاء بطور مطلق محاربین گفته‌اند مقصودشان محاربین مفسدین هستند و این دو و صف با هم ملا‌زمت دارندکه محاربان همیشه مفسدین هستند. پایان سخن المنار.