فقه السنه

حجر بر مفلس

مفلس‌کسی است که مالک مالی نیست و چیزی نداردکه بدان نیازهای خود را بر آورده ‌کند و فقر و تنگ‌دستی‌، او را بحالی رسانده است‌، که هیچ پولی و فلسی برایش نمانده است‌. او را مفلس نامیده‌اند اگرچه فعلا مالی دارد، چون مال او در و اقع از آن طلبکاران است و گوئی که وجود ندارد، و فقهاء مفلس را بدینگونه تعریف کرده‌اند: شخصی که دیون و بدهی‌های او فراوان است و آنقدر ندارد که دیونش را بپردازد، لذا حاکم و قاضی حکم به افلاس و فقر و بی‌چیزی او می‌کنند.