فرزندان مسلمانان و فرزندان مشرکان
فرزندان مسلمین که پیش از بلوغ و احتلام می‌میرند، به بهشت می‌روند. چون بخاری از عدی بن ثابت روایت‌کرده است که او از براء شنید که گفت: هنگامی که ابراهیم فرزند پیامبرصو فات یافت او گفت: «إن له مرضعا فی الجنة»«اوی دایه‌ای در بهشت دارد».
حافظ در الفتح گفته است از سخن بخاری چنین بر میآید که او عقیده داردکه فرزندان مسلمانان به بهشت می‌روند. از انس بن مالک روایت است که پیامبرصگفت: «ما من الناس مسلم یموت له ثلاثة من الولد لم یبلغوا الحنث إلا أدخله الله الجنة بفضل رحمته إیاهم»«هر مسلمانی که سه فرزندش پیش از رسیدن به سن تکلیف و ارتکاب گناه بمیرند، خداوند بفضل و رحمت خود نسبت بدان اطفال، او را به بهشت می‌برد». طریقه استدلال بدین حدیث اینست که بچه‌ها و سیله رفتن پدر و مادرشان به بهشت می‌شوند، چگونه خود از بهشت محروم می‌گردند؟ که هرگز چنین نیست. فرزندان مشرکان نیز بمانند فرزندان مومنان به بهشت می‌روند. نووی گفته است، اینست مذهب صحیح و رای محققین که ما نیز آن را برگزیده‌ایم. زیرا خدا می‌فرماید: ﴿وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِینَ حَتَّىٰ نَبۡعَثَ رَسُولٗا١٥﴾[الإسراء: ۱۵]. «ما تا پیامبری را نفرستیم و دستورات خود را به و سیله او ابلاغ ننمائیم، کسی را مورد عذاب و بازخواست قرار نمی‌دهیم».هرگاه عاقلان و بالغان پیش از دعوت انبیاء از عذاب بدور باشند،بدیهی است که افراد نابالغ و غیرعاقل، بطریق اولی از عذاب در امان میباشند. احمد از خنساء دختر معاویه بن صریم و او از عمه‌اش روایت‌کرده است‌که‌گفت: گفتم ای پیامبر خداصچه‌کسی به بهشت می‌رود؟ اوگفت: «النبی فی الجنة، والشهید فی الجنة، والمولود فی الجنة» «پیامبر و شهید و اطفال در بهشتتد». بقول حافظ اسناد آن حسن است.