۲- دعا کردن در روز جمعه
در آخرین ساعات روز جمعه در دعا کردن بسیار کوشش نمودن نیکو است. از عبدالله بن سلام روایت است که: در مجلسی که پیامبرصنشسته بود، من گفتم: در کتاب خداوند است که در روز جمعه ساعتی است، اگر بنده مومن در آن ساعت نماز بگزارد و در آن ساعت از خداوند چیزی را بخواهد، خداوند نیاز وی را برآورده می‌کند. عبدالله گفت: پیامبرصبه من اشاره کرد و فرمود: ساعتی یا بعضی از ساعت. من گفتم: راست می‌فرمایی یا بعضی از ساعت گفتم: ای پیامبرصکدام ساعت است؟ فرمود: «آخر ساعه من ساعات النهار آخرین ساعت از ساعات روز». گفتم: در آنوقت نمی‌توان نماز خواند (نماز در آن ساعت مکروه است). فرمود: «إن العبد المؤمن إذا صلى ثم جلس لا یجلسه إلا الصلاة فهو فی صلاة»«بی گمان بنده مومن، هرگاه نماز گزارد و بعد از آن نماز نشست، و این نشستن او بانتظار نماز باشد، نماز بحساب میآید. چون او نشسته و دعا می‌کند)». به روایت ابن ماجه. از ابوسعید و ابوهریره روایت است که پیامبرصفرمود: «إن فی الجمعة ساعة لا یوافقها عبد مسلم یسأل الله عزوجل فیها خبرا إلا أعطاه إیاه، وهی بعد العصر»«بی‌گمان در روز جمعه، لحظه‌ای است که هر بنده مسلمانی، در آن لحظه چیز نیکویی از خداوند، طلب کند، خدا آن را به وی می‌دهد و آن لحظه بعد از عصر است»: به روایت احمد. و عراقی گفته است: این حدیث «صحیح» است. از جابر روایت است که پیامبرصفرمود: «یوم الجمعة اثنتا عشرة ساعة منها ساعة لا یوجد عبد مسلم یسأل الله تعالى شیئا إلا آتاه إیاه: والتمسوها آخر ساعة بعد العصر»«جمعه ١٢ ساعت است، در آن ساعتی هست که اگر بنده مسلمان، در آن ساعت چیزی را از خدا بخواهد، به وی می‌بخشد و آن لحظه را در آخرین ساعت بعد از عصر بجوئید». به روایت نسائی و ابوداود و حاکم که در «مستدرک» گفته است بنا بشرط مسلم «صحیح» است. و حافظ در «الفتح» اسناد آن را «حسن» دانسته است. از ابوسلمه بن عبدالرحمن روایت است که: گروهی از یاران پیامبرصفراهـم آمده بودند و درباره آن لحظه مبارک روز جمعه سخن می‌گفتند و از هـم پراکنده شدند در حالی که با هم اختلاف نداشتند در اینکه آن لحظه در آخرین ساعت روز جمعه است. سعید آن را در سنن خود روایت کرده است. و حافظ در «الفتح» آن را «صحیح» دانسته است. احمد بن حنبل گفته است: اکثر احادیثی که درباره آن لحظه مبارک روز جمعه که دعا در آن مستجاب می‌شود، روایت شده است، می‌گویند: آن ساعت بعد از عصر و شاید بعد از زوال خورشید باشد. و اما حدیث مسلم و ابوداود که از ابوموسی روایت کرده‌اند که گفته است: من از پیامبرصشنیدم که می‌فرمود: آن ساعت مبارک روز جمعه از و قتی است که امام بر منبر قرار می‌گیرد تا اینکه نماز تمام می‌شود. آن حدیث منقطع و مضطرب است و قابل اعتماد نیست.