آداب احرام
احرام آداب و یژهای دارد که مراعات آنها لازم است که بشرح زیر میباشند:
۱- نظافت: که با گرفتن ناخن و کوتاه کردن موی سبیل و کندن موی زیر بغل و تراشیدن موی شرمگاه و گرفتن و ضو یا غسل کردن که بهتر است و شانه کردن موی ریش و سر، تحقق میپذیرد. ابن عمر گفته است: سنت است اگر کسی اراده احرام و اراده دخول در مکه را نمود، به نیت احرام غسل کند. بروایت بزار و دارقطنی و حاکم که آن را صحیح دانسته است.
ابن عباس گفت: پیامبرصفرمود: «إن النفساء والحائض تغتسل وتحرم، وتقضی المناسك كلها، غیر أنها لا تطوف بالبیت حتى تطهر»«زنان بعد از زایمان و در حال قاعدگی، اگر اراده حجکنند، باید غسل کنند و احرام ببندند و همه مناسک را انجام دهند جزطواف خانه کعبه، که نباید آن را انجام دهند، تا اینکه ازحیض و نفاس پاک میشوند». بروایت احمد و داود و ترمذی که آن را حسن دانسته است.
۲- تجرد: -برای مردان- خود را برهنه کردن از لباسهای دوخته و پوشیدن لباس احرام که دو تکه است: ردائی که نصف فوقانی تن را بجز سر میپوشاند و خود را بدان میپیچد و ازاری که نصف پائین بدن را بدان میپوشاند و خود را بدان میپیچد. و لازم است که این دو پارچه سفید باشند چون جامه سفید در پیشگاه خداوند از دیگر جامهها محبوبتر است. ابن عباس گفت: پیامبرصبعد از اینکه موی خود را شانه و روغن زد و ازار و ردای خود را پوشید، با یارانش روان گردید. بروایت بخاری.
۳- تطییب: لباس و تن خود را با مواد خوشبو، خوشبو میسازد حتی اگر اثر آن بعد از احرام هم باقی بماند. عایشه گوید: «گوئی که الان درخشندگی ماده خوشبو را در قسمت پیشانی سر پیامبرصرا میبینم و حال آنکه او در احرام بود». بروایت بخاری و مسلم.
همین دو نفر از او روایت کردهاند که گفت: «من پیش از احرام پیامبرصرا، خوشبو میساختم و پس از رمی جمره نیز برای اینکه احرام بشکند او را خوشبو میکردم. پیش از اینکه طواف کند».
عایشه گفته است: «ما همراه پیامبرصبه سوی مکه بیرون میرفتیم و بهنگام احرام مشک بر چهره خود میسائیدیم که هرگاه یکی ازما عرق میکرد، مشک بر چهرهاش جاری میگردید و پیامبرصآن را میدید و ما را منع نمیکرد». بروایت احمد و ابوداود.
۴- دو رکعت نماز: پس از قرائت فاتحه اول سوره «کافرون» و بعد از فاتحه دوم سوره اخلاص میخواند. ابن عمرگوید: «پیامبرصدر ذوالحلیفه -میقات حج اهل مدینه -دو رکعت نمازخواند». بروایت مسلم. اگر کسی دو رکعت فرض هم بخواند بجای دو رکعت سنت کافی است، همانگونه که برای سنت تحیه المسجد نیز کافی است.