عقوبت و کیفرهایی که این آیه مقرر داشته است
عقوبت و کیفری که این آیه برای محاربان با خدا و رسول خدا،کسانی که به جان و مال مردم حمله می‌کنند و در روی زمین فساد برپا می‌کنند، تعیین‌کرده است یکی از چهار مجازات و کیفرهای زیر است:
۱- کشته شوند.
۲- یا بدار آویخته شوند.
۳- یا دست راست و پای چپ آن‌ها بریده شود.
۴- یا از زمینی که درآن زندگی می‌کنند تبعید شوند.
این کیفرها با حرف عطف «او» درآیه آمده‌اند و بعضی از علماگویند این حرف عطف «او» برای تخییر و تردید است و می‌فهماند که حاکم می‌تواند یکی از این مجازات‌ها را برحسب مصلحتی که خود با توجه به اوضاع و احوال تشخیص می‌دهد اجراکند نه همه آن‌ها را و بدون توجه به نوع جرمی که مرتکب شده‌اند، خود یکی از این مجازات‌ها را انتخاب می‌کند.
ولی بیشتر علماگفته‌اند حرف عطف «او - یا» در این آیه برای تنویع است نه برای تخییر، پس بایستی حاکم با توجه به نوع جرم و متناسب با آن به ترتیب یکی از آن‌ها را انتخاب‌کند و حاکم مخیر نیست که بدلخواه خود یکی از آن‌ها را انتخاب کند .