حرم مکه و حدود آن
حریم مکی، دارای حدودی است که از پنج جهت مکه را احاطه نموده و بر آنجاها، نشانه‌هائی نصب شده است، که این نشانه‌ها سنگ‌های بلندی است که باندازه یک متر ارتفاع دارند و در دو طرف راه نصب شده‌اند بدین شرح: از جانب شمال «تنعیم» و اقع در شش کیلومتری مکه است.
و از جانب جنوب «اضاه» و اقع در دوازده کیلومتری مکه است.
از جانب شرق «جعر‌انه» و اقع در شانزده کیلومتری مکه است.
از جانب شمال شرقی «وادی نخله» و اقع در چهارده کیلومتری مکه است.
از جانب غرب «شمیسی» که حدیبیه میباشد و اقع در زبانزده کیلومتری مکه است.
محب‌الدین طبری از زهری و او از عبیدالله بن عبدالله بن عتبه روایت کرده است که حضرت ابراهیم÷باشاره جبریل این علامات و نشانه‌های حدود حریم مکه را نصب کرده است که بر جای مانده بودند تا اینکه قصی بن کلاب آن‌ها را تجدید نمود، تا اینکه پیامبرصدرسال فتح مکه تمیم بن اسید خزاعی را مامور تجدید آن‌ها نمود و آن‌ها همچنان مانده بودند، تا اینکه عمر بن خطاب، چهار نفر از قریش را باسامی: محرمه بن نوفل و سعید بن یربوع و حویطب بن عبدالعزی و ازهر بن عبد عوف را مامور نمود که آن‌ها را تجدید نمودند، سپس معاویه هم آن‌ها را تجدید نمود و بعد از او در زمان عبدالملک بدستور وی تجدید شدند.