فقه السنه

رای حنفیه درباره مقدار نفقه

علمای حنفی‌گویند: شریعت نفقه را معین و مشخص نکرده است‌، بر شوهرواجب است‌که‌کفایت زندگی را ازقبیل خوراک و نان خورش و گوشت و سبزی و میوه و روغن و روشنائی و دیگرچیزهائی که برابر عرف متعارف‌، لازم است‌، تامین نماید و این چیزها هم بر حسب زمان‌ها و مکان‌ها و احوال‌... مختلف است‌. و تهیه لباس تابستانی و زمستانی نیزواجب است‌. و برای تهیه این و سایل حال ثروت و غنا و فقرو تنگ دستی شوهر، مورد توجه است نه حال زن‌، چون خداوند می‌فرماید: ﴿لِیُنْفِقْ ذُو سَعَةٍ مِنْ سَعَتِهِ وَمَنْ قُدِرَ عَلَیْهِ رِزْقُهُ فَلْیُنْفِقْ مِمَّا آتَاهُ اللَّهُ لَا یُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا مَا آتَاهَا سَیَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ یُسْرًا٧﴾[الطلاق: ۷]. «کسی که ثروتمند است‌، باید بمقتضای ثروت و امکانات خود، نفقه زن طلاق داده شده را تا‌مین‌کند و کسی که تنگ دست و فقیر است‌، باید بر حسب توان مالی و امکانات خویش نفقه او را تا‌مین‌کند، و خداوند هرکس را باندازه‌ای موظف و مکلف می‌کند، که توان آن را دارد و خداوند در اختیارش قرار داده است و خداوند بعد از تنگ دستی حال وی رابه فراخی تبدیل می‌گرداند».

و باز می‌فرماید: ﴿أَسْكِنُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ سَكَنْتُمْ مِنْ وُجْدِكُمْ...﴾[الطلاق: ۶]. «زنانی را که طلاق می‌دهید، آنان را در جائی سکنی دهیدکه خود سکونت‌کرده و در اختیار خودتان می‌باشد و توانائی آن را دارید».