فقه السنه

فهرست کتاب

مهریه =‌کابین

مهریه =‌کابین

اگرچه زن در دوره جاهلیت مورد بی‌مهری قرار گرفته بود و حق تملک و احترام وی مراعات نمی‌شد، اسلام بتمامی جانب وی را مراعات‌کرد‌ه است و احترام او را در نظرگرفته و به وی حق تملک داده است‌، در صورتیکه در دو‌ره جاهلیت و لی و سرپرست زن‌، در مال خالص او تصرف می‌کرد، و به وی فرصت تملک و تصرف درمال خود نمی‌داد. این بود که اسلام این بار را از روی دوش او برداشت و برایش مهریه و کابین فرض کرد و آن را حق خالص زن بر مرد قرار داد، که و لی او در آن دخالتی ندارد و و لی و نزدیکترین خویشاوندانش‌‌، حق ندارند که چیزی از او بگیرند، مگر برضایت و اختیار او. خداوند می‌فرماید:

﴿وَآتُوا النِّسَاءَ صَدُقَاتِهِنَّ نِحْلَةً فَإِنْ طِبْنَ لَكُمْ عَنْ شَیْءٍ مِنْهُ نَفْسًا فَكُلُوهُ هَنِیئًا مَرِیئًا٤[النساء: ۴].

«‌یعنی مهریه و کابین زنان که فرض است بدانان بپردازید و هیچ چیزی در عوض آن قبول نیست اگر آنان بعد از اینکه مهریه را مالک شدند، بدون اکراه و اجبار و رو ‌دربایستی و نیرنگ قسمتی ازمهریه را به شما بخشیدند و بدان راضی بو‌دند آن را بگیرید و برایتان ‌گوارا است و گناهی ندارد».هرگاه زن از روی حیاء و شرم یا ترس یا فریب خورد و او را نیرنگ زدند، چیزی از مال خود را داد گرفتن آن حلال نیست . خداوند می‌فرماید: ﴿وَإِنْ أَرَدْتُمُ اسْتِبْدَالَ زَوْجٍ مَكَانَ زَوْجٍ وَآتَیْتُمْ إِحْدَاهُنَّ قِنْطَارًا فَلَا تَأْخُذُوا مِنْهُ شَیْئًا أَتَأْخُذُونَهُ بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُبِینًا٢٠ وَكَیْفَ تَأْخُذُونَهُ وَقَدْ أَفْضَى بَعْضُكُمْ إِلَى بَعْضٍ وَأَخَذْنَ مِنْكُمْ مِیثَاقًا غَلِیظًا٢١[النساء: ۲۰-۲۱]. «‌اگر تصمیم ‌گرفتید که همسر دیگری به جای همسر خود انتخاب‌کنید و مال فراوان به عنوان مهریه به او پرداخته‌اید، چیزی از آن را نگیرید. آیا برای بازپس‌گرفتن مهریه زنان‌، متوسل به تهمت و گناه آشکار می‌شوید؟ و چگونه آن را بازپس می‌گیرید در حالی که شما با یک دیگر تماس و آمیزش‌ کامل داشته‌اید و از این گذشته آن‌ها پیمان محکمی هنگام ازدواج از شما گرفته‌اند»؟.

این میزان و مبلغ مهریه مورد توافق‌، علاوه براینکه زن را خوشحال می‌کند، اورا و ا می‌دارد که سرپرستی و قیومیت مرد را بر خویش نیز، بپذیرد. خداوند می‌فرماید: ﴿الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاءِ بِمَا فَضَّلَ اللَّهُ بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ وَبِمَا أَنْفَقُوا مِنْ أَمْوَالِهِمْ[النساء: ۳۴]. «مردان سرپرست و خدمتگزار و رهبر خانوادگی زنان هستند بخاطر برتری‌هائی‌ که از نظر نظام اجتماع خداوند برای بعضی نسبت به بعضی دیگر قرار داده است و به خاطر انفاق‌ها و هزینه ها‌ئی که از اموالشان در مورد زنان می‌کنند».

بدیهی است که این‌کار موجب استواری روابط فیمابین و موجب ایجاد و سایل و اسباب مهر و محبت می‌گردد.