۱- دستور به دعا و نیایش
خداوند دستور داده است که مردم او را بخوانند و در برابرش زاری و تواضع و فروتنی‌کنند و او خود و عده کرده است، که جواب دعای مردم را بدهد و به خواسته‌شان تحقق بخشد.
۱- احمد و صاحبان سنن از نعمان بن بشیر روایت کرده‌اند که پیامبرصگفت: «إن الدعاء هو العبادة، ثم قرأ: (ادعونی أستجب لكم، إن الذین یستكبرون عن عبادتی سیدخلون جهنم داخرین)». «بیگمان دعا و نیایش عبادت و خداپرستی است، سپس این آیه را خواند: «مرا بخوانید و دعاکنید تا دعایتان را اجابت‌کنم» چه آنهاکه از عبادت من‌گردن‌کشی می‌کنند و سرباز می‌زنند هرآینه آنان بخواری به دوزخ، درآیند».
۲- عبدالرزاق از حسن نقل کرده است که: یاران پیامبرصاز او سئوال کردند: خدای ماکجا است؟ خداوند فرمود: «وإذا سألك عبادی عنی فإنی قریب أجیب دعوة الداع إذا دعان فلیستجیبوا الی ولیومنوا بی لعلهم یر‌شدون» «ای محمد چون بندگان من بپرسندت ازمن، من نزدیکم به ایشان به علم و رحمت. اجابت‌کنم دعای داعیان را به فضل و منت، پس ایشان اجابت‌کنند اوامرمرا و تصدیق‌کنند مرا در آنچه گفتم تا ثبات یابند بر آن راه راست که بدانان نمودم». پس شرط اجابت دعا آن است که ما دعای خدا را اجابت‌کنیم و اوکه ما را بطاعت خویش خوانده است، اجابت‌کنیم تا او نیز ما را اجابت‌کند.
۳- ترمذی و ابن ماجه از ابوهریره نقل‌کرده‌اندکه پیامبرصگفت: «لیس شئ أكرم على الله من الدعاء» «هیچ چیز به نزد خداوند گرامی‌تر و گرانمایه‌تر از دعا نیست».
۴- ترمذی روایت کرده است که پیامبرصگفت: «من سره أن یستجیب الله تعالى له عند الشدائد والكرب فلیكثر الدعاء فی الرخاء» «هرکس دوست دارد و خوشحال می‌شود از اینکه به هنگام سختی‌ها و مصائب، خداوند دعای او را اجابت‌کند، و به هنگام‌گشایش و رفاه بسیار دعاکند».
۵- ابویعلی از ا‌نس روایت کرده است که پیامبرصاز خدای بزرگ روایت کرده استکه: «أربع خصال: واحدة منهن لی، وواحدة لك، وواحدة فیما بینی وبینك، وواحدة فیما بینك وبین عبادی.فأما التی لی، لا تشرك بی شیئا، وأما التی لك، فما عملت من خیر جزیتك علیه، وأما التی بینی وبینك، فمنك الدعاء وعلی الاجابة.وأما التی بینك وبین عبادی، فارض لهم ما ترضى لنفسك» «چهار خصلت است. یکی از آن‌ها مال من است که به من شرک نورزی و آنچه که بتو اختصاص دارد، آنست که هر عمل نیک ترا پاداش دهم و اما آنچه که بین من و تواست آنست که تو دعا و نیایش‌کنی و من اجابت‌کنم و اما آنچه که بین تو و بندگانم میباشد، آنست که هر چیزی که برای خود می‌خواهی، برای آنان نیز بخواهی و هرچه بخود پسندی به آنان نیز بپسندی».
۶- از پیامبرصبه ثبوت رسیده است که فرمود: «من لم یسأل الله یغضب علیه» «هرکس از خداوند چیزی نخواهد، خداوند بر وی خشمگین می‌شود».
۷- عایشه‌گفت: پیامبرصفرمود: «لا یغنی حذر من قدر، والدعاء ینفع مما نزل ومما لم ینزل، وإن البلاء لینزل فیلقاه الدعاء فیعتلجان إلى یوم القیامة» «پرهیز و حذر مانع قضا و قدرنمی‌شود و دعا درباره آنچه که نازل شده و آنچه که نازل نشده است سودمند و مفید میباشد. بلا و مصیبت نازل می‌شود و دعا با آن برخورد می‌کند و تا روز قیامت با هم بنزاع و ستیز می‌پردازند». بزار و طبرانی و حاکم آن را روایت کرده و حاکم‌گفته صحیح الاسناد است.
۸- از سلمان فا‌رسی روایت است که پیامبرصگفت: «لایرد القضاء إلا الدعاء.ولا یزید فی العمر إلا البر» «قضا و قدررا هیچ چیز رد نمی‌کند مگردعا و نیایش و هیچ چیز موجب افزایش عمر نمی‌گردد، مگر اعمال نیک». بروایت ترمذی که آن را حدیث حسن غریب دانسته است.
۹- ابوعوانه و ابن حبان نقل‌کرده‌اندکه پیامبرصگفت: «إذا دعا أحدكم فلیعظم الرغبة، فإنه لا یتعاظم عن الله شئ» «هرگاه یکی از شما چیزی را از خداوند مسئلت می‌کند، چیزبزرگی را ازاو بخواهد، زیرا هیچ چیزبنزد خداوند بزرگ نیست و او بر همه چیز توانا است».