پاک نمودن بدن و لباس
هرگاه بدن و لباس به نجاست و پلیدی، آلوده گردند، و اجب است آنها را با آب شست تا آن نجاست ظاهری که دیده میشود، از بین برود مانند خون. اگر بعد از شستن اثری از آن باقی بماند، که زوال آن دشوار باشد مورد عفو قرار میگیرد. اگر نجاست دیده نشود مانند ادرار و شاش، شستن آن کافی است اگرچه یکبار هم باشد.
از اسماء دختر ابوبکرلروایت شده است که زنی به خدمت پیامبرصآمد و گفت: «إحدانا یصیب ثوبها من دم الحیض كیف تصنع به؟ فقال: تحته، ثم تقرضه بالماء، ثم تنضحه ثم تصلی فیه»«گاهی لباس ما با خون قاعدگی آلوده میشود، با آن چکار کنیم؟ فرمودند: آن را با انگشتان دست بمالید و بر آن آب بریزید و سپس آن را بشوئید، و در آن نماز بخوانید». این حدیث مورد اتفاق محدثین است. هرگاه دامن لباس زن، با نجاست آلوده گردد، با کشیدن روی زمین پاک میشود، زیرا روایت شده است که: «زنی به ام سلمهبگفت: «إنی أطیل ذیلی وأمشی فی المكان القذر؟ فقالت لها: قال رسول اللهص: یطهره ما بعده»«من دامن لباس خود را بلند میگیرم و از محلهای ناپاک نیز میگذرم، چه کار کنم؟ ام سلمه گفت پیامبرصفرموده است: دنبالهی آن که بر روی خاک کشیده میشود، آن را پاکیزه مینماید». احمد و ابوداود آن را روایت کردهاند.