۶- سجده تلاوت در حین نماز
امام جماعت یا کسی که تنها نماز می‌خواند، می‌تواند در نماز «جهری» یا «سری» آیه سجده را بخواند و بدنبال آن به سجده برود. «چون امام به سجده رود مامومین (کسانی که پشت سر او نماز می‌خوانند) نیز از او پیروی می‌کنند، حتی اگر چه صـدای امام را در قرائت آیه سجده نشنیده باشند. اگر امام آیه سجده را می‌خواند و به سجده نرفت مامومین هـم به پیروی از او به سجده نمی‌روند. همچنین اگر ماموم خود آیه سجده را خواند یا از قاری‌ء که با او در نماز نیست، شنید که آن را می‌خواند لازم نیست در نماز به سجده برود، بلکه پس از اتمام نماز می‌تواند، بجای آن سجده کند».
بخاری و مسلم از ابو رافع روایت کرده‌اند، که گفته است: من با ابوهریره نـماز عشاء را می‌خواندم که او سوره، ﴿إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنشَقَّتۡ١﴾، را قرائت کرد و سجده تلاوت برد، به وی گفتم ای ابوهریره: این سجده برای چه چیزی بود؟ او گفت: پشت سر ابوالقاسـم‌صدر هنگام قرائت این سوره سجده برده‌ام و تا اینکه به وی ملحق خواهـم شد. در و قت خواندن این سوره سجده می‌برم. حاکـم بشرط شیخین از ابن عمر روایت کرده و آن را «تصحیح» کرده است که گفته است: «پیامبرصدر رکعت اول نماز ظهر، به سجده رفت و یاران وی متوجه شدند، که ایشان سوره «الـم تنزیل (سجده)» را قرائت می‌‌فرماید». نووی گفته است ما قرائت آیه سجده را برای امام و منفرد مکروه نمی‌دانیم، خواه در نماز «جهری» یا «سری» باشد و هر و قت کسی به آیه سجده رسید، سجده می‌برد. امام مالک گفته است: برای امام و منفرد خواندن آیه سجده در نماز مکروه است. ابوحنیفه گفته در نمازهای «سری» کراهت دارد نه در نمازهای جهری. صاحب «البحر» گفته: بنا به مذهب ما مستحب است که سجده را تا بعد از اتمام نماز به تاخیر انداخت، تا موجب تشویش و اضطراب مامـومین نگردد.